hurkot
rzadziej hurgot
-
niski, głuchy, hałaśliwy odgłos, jaki powstaje podczas upadania ciężkich przedmiotów na twarde podłoże albo toczenia się ich po takim podłożu
-
- rzadziej hurgot
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki -
- hurkot kamieni, kół
- hurkot rozległ się
- słyszeć hurkot
- jechać z hurkotem
-
Ci z Kościelca słyszeli głuche uderzenie i hurkot kamieni spadających na wschodniej ścianie Zadniego Kościelca.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
Pilot szybowca [...] z trudem posadził pilotowaną przez siebie maszynę na ziemi. Szybowiec, podskakując z niemiłosiernym hurkotem, zatrzymał się zaledwie piętnaście metrów od hotelu znajdującego się w górskim masywie Gran Sasso.
źródło: NKJP: Koń trojański, Dziennik Polski, 1999-07-09
Z hurkotem toczą się w dół kamienie.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976
Naraz rozległ się syk, hurgot, ludzie chóralnie westchnęli, gdy przez grunt przeszło drżenie po tąpnięciu, które zachwiało unurzanym w białym świetle budynkiem.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hurkot
hurkoty
D. hurkotu
hurkotów
C. hurkotowi
hurkotom
B. hurkot
hurkoty
N. hurkotem
hurkotami
Ms. hurkocie
hurkotach
W. hurkocie
hurkoty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ hurkot + (CZEGO) -
Od: hurkotać 'turkotać, stukać, dudnić', co z kolei od hurczeć 'turkotać' - czasownika pochodzenia dźwiękonaśladowczego.