-
1.a
wiecznie zielony, pachnący krzew o drobnych, gładkich liściach, małych, białych kwiatach i owocach podobnych do jagód, uprawiany ze względów estetycznych, leczniczych i kulinarnych w krajach śródziemnomorskich -
- rzadziej mirta
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny ogrodowe i doniczkowe -
hiperonimy: krzew
-
- krzew; gałązki, liście mirtu
-
Nadmienię tylko dla porządku, że przekwitły mimozy, właśnie kwitnie mirt i tutejszy, dwa razy grubszy i większy, jaśmin.
źródło: NKJP: Krystyna Janda: Moja Droga B., 2000
Naturę przyporządkowano tu architekturze, ogrody przypominają pałac z cyprysów, mirtów i kwiatów.
źródło: NKJP: (ODK): Wiosenne ogrody Europy, Dziennik Bałtycki, 2000-04-22
Uczeni dopatrywali się w rysach wyzywającej nieco, zaczepiającej wzrokiem złotoblond piękności różnych szacownych dam. W końcu rozpoznali w niej - po różach i mircie w oknie - boginię Wenus. Ale prawdopodobnie obraz nie jest ani portretem, ani alegorią.
źródło: NKJP: Nieznajome Rafaela i Tycjana, Gazeta Wyborcza, 1998-09-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mirt
mirty
D. mirtu
mirtów
C. mirtowi
mirtom
B. mirt
mirty
N. mirtem
mirtami
Ms. mircie
mirtach
W. mircie
mirty
-
łac. myrtus
z gr. mýrtos