womitować - Wielki słownik języka polskiego PAN

przest. wymiotować

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

synonimy:

haftować
ktoś jedzie do Rygi
spawać
wymiotować
zwracać

	Nie dalej jak wczoraj moje dziecko wróciło z pracy - pracuje w prywatnej firmie budowlanej - a więc wróciło z pracy, źle się poczuło i jęło womitować. źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Pobożne życzenia, Gazeta Wyborcza, 1993-05-21
	Ostatnie słowa Mocka zginęły w huku jego własnych płuc. Zbliżył twarz do kanki i uwolnił organizm od wszelkich toksyn. Womitowanie przywróciło spokój i równowagę płynów. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
	[...] w jednym z listów pisze do żony, że oto rankiem leży w wannie i wyjść nie może, gdyż womitował, w związku z czym na tafli dryfują oto wszelkie ingrediencje nocnej radości. źródło: NKJP: ...a damski po lewej, Dziennik Polski, 2003-12-20
	Przypominał się krążący właśnie wtedy dowcip o krokodylu, który pożarł radzieckiego generała, a potem długo womitował orderami... źródło: NKJP: Rene Śliwowski, Wiktoria Śliwowska: Rosja - nasza miłość, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	womitowałem +(e)m womitował	womitowałam +(e)m womitowała	womitowałom +(e)m womitowało	womitowaliśmy +(e)śmy womitowali	womitowałyśmy +(e)śmy womitowały
2 os.	womitowałeś +(e)ś womitował	womitowałaś +(e)ś womitowała	womitowałoś +(e)ś womitowało	womitowaliście +(e)ście womitowali	womitowałyście +(e)ście womitowały
3 os.	womitował	womitowała	womitowało	womitowali	womitowały

bezosobnik: womitowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę womitował będę womitować	będę womitowała będę womitować	będę womitowało będę womitować	będziemy womitowali będziemy womitować	będziemy womitowały będziemy womitować
2 os.	będziesz womitował będziesz womitować	będziesz womitowała będziesz womitować	będziesz womitowało będziesz womitować	będziecie womitowali będziecie womitować	będziecie womitowały będziecie womitować
3 os.	będzie womitował będzie womitować	będzie womitowała będzie womitować	będzie womitowało będzie womitować	będą womitowali będą womitować	będą womitowały będą womitować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		womitujmy
2 os.	womituj	womitujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	womitowałbym bym womitował	womitowałabym bym womitowała	womitowałobym bym womitowało	womitowalibyśmy byśmy womitowali	womitowałybyśmy byśmy womitowały
2 os.	womitowałbyś byś womitował	womitowałabyś byś womitowała	womitowałobyś byś womitowało	womitowalibyście byście womitowali	womitowałybyście byście womitowały
3 os.	womitowałby by womitował	womitowałaby by womitowała	womitowałoby by womitowało	womitowaliby by womitowali	womitowałyby by womitowały

bezosobnik: womitowano by

bezokolicznik: womitować

imiesłów przysłówkowy współczesny: womitując

gerundium: womitowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: womitujący

odpowiednik aspektowy: zwomitować

+

womitować

+

(CZYM)

z łac. vomitāre, vomitō 'wymiotować często'

Por. wymiotować