obkurczyć
-
spowodować, że jakieś naczynia lub narządy w organizmie stają się mniejsze, kurcząc się ze wszystkich stron
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne -
hiperonimy: zmniejszyć
-
Przede wszystkim należy dobrze opłukać twarz zimną wodą, która obkurczy drobne naczynka krwionośne i zahamuje krwawienie z mikrouszkodzeń naskórka.
źródło: NKJP: (MAT, PP): Można im pozazdrościć, Gazeta Krakowska, 2005-07-09
Jedzenie lodów dostarcza przyjemności, a w dodatku pozwala również usunąć ból, obkurczyć naczynia i zmniejszyć skłonność do krwawień po zabiegu wycinania migdałków.
źródło: NKJP: Katarzyna Zawadzka: Angina atakuje nie tylko gardło, Gazeta Krakowska, 2007-02-10
Zanim podjęliśmy decyzję z lekarzem o usunięciu, ten próbował obkurczyć migdał farmakologicznie.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obkurczę
obkurczymy
2 os. obkurczysz
obkurczycie
3 os. obkurczy
obkurczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obkurczyłem
+(e)m obkurczył
obkurczyłam
+(e)m obkurczyła
obkurczyłom
+(e)m obkurczyło
obkurczyliśmy
+(e)śmy obkurczyli
obkurczyłyśmy
+(e)śmy obkurczyły
2 os. obkurczyłeś
+(e)ś obkurczył
obkurczyłaś
+(e)ś obkurczyła
obkurczyłoś
+(e)ś obkurczyło
obkurczyliście
+(e)ście obkurczyli
obkurczyłyście
+(e)ście obkurczyły
3 os. obkurczył
obkurczyła
obkurczyło
obkurczyli
obkurczyły
bezosobnik: obkurczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obkurczmy
2 os. obkurcz
obkurczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obkurczyłbym
bym obkurczył
obkurczyłabym
bym obkurczyła
obkurczyłobym
bym obkurczyło
obkurczylibyśmy
byśmy obkurczyli
obkurczyłybyśmy
byśmy obkurczyły
2 os. obkurczyłbyś
byś obkurczył
obkurczyłabyś
byś obkurczyła
obkurczyłobyś
byś obkurczyło
obkurczylibyście
byście obkurczyli
obkurczyłybyście
byście obkurczyły
3 os. obkurczyłby
by obkurczył
obkurczyłaby
by obkurczyła
obkurczyłoby
by obkurczyło
obkurczyliby
by obkurczyli
obkurczyłyby
by obkurczyły
bezosobnik: obkurczono by
bezokolicznik: obkurczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: obkurczywszy
gerundium: obkurczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obkurczenie
obkurczenia
D. obkurczenia
obkurczeń
C. obkurczeniu
obkurczeniom
B. obkurczenie
obkurczenia
N. obkurczeniem
obkurczeniami
Ms. obkurczeniu
obkurczeniach
W. obkurczenie
obkurczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: obkurczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obkurczony
obkurczony
obkurczony
obkurczone
obkurczona
D. obkurczonego
obkurczonego
obkurczonego
obkurczonego
obkurczonej
C. obkurczonemu
obkurczonemu
obkurczonemu
obkurczonemu
obkurczonej
B. obkurczonego
obkurczonego
obkurczony
obkurczone
obkurczoną
N. obkurczonym
obkurczonym
obkurczonym
obkurczonym
obkurczoną
Ms. obkurczonym
obkurczonym
obkurczonym
obkurczonym
obkurczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obkurczeni
obkurczeni
obkurczone
obkurczone
D. obkurczonych
obkurczonych
obkurczonych
obkurczonych
C. obkurczonym
obkurczonym
obkurczonym
obkurczonym
B. obkurczonych
obkurczonych
obkurczonych
obkurczone
N. obkurczonymi
obkurczonymi
obkurczonymi
obkurczonymi
Ms. obkurczonych
obkurczonych
obkurczonych
obkurczonych
odpowiednik aspektowy: obkurczać
-
+ obkurczyć + CO -
Zob. kurczyć