-
1.
książk. porozumienie osiągnięte w wyniku wymiany opinii i kompromisu -
- consensus
-
[konsensus] lub [kąsęsus]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: konsens
hiperonimy: porozumienie
-
- osiągnąć, uzyskać, wypracować konsensus
- dojść/dochodzić do konsensusu
-
Do konsensusu między sobą a prezydentem radni doszli podczas posiedzeń komisji rady miasta.
źródło: NKJP: (tyka): Miasto będzie płacić, Dziennik Łódzki, 2005-06-09
Rozdymanie afery z norkami może mieć fatalne konsekwencje dla szwedzkiej wiarygodności na arenie międzynarodowej, a przede wszystkim dla jej własnej polityki bezpieczeństwa, budowanej jak dotąd zawsze w oparciu o konsensus pomiędzy dwoma blokami: socjalistycznym i burżuazyjnym.
źródło: NKJP: Piotr Cegielski: Nosorożec w szwedzkim zoo, Gazeta Wyborcza, 1995-02-21
Konsensus z lekarzami i pielęgniarkami udało się osiągnąć 5 marca w Środę Popielcową.
źródło: NKJP: G. Wawoczny: Ugody podpisane, Nowiny Raciborskie, 2003-03-19
Zapowiada, że jeśli nie dojdzie do consensusu, będzie zmuszony poprosić o arbitraż tarnowski sąd.
źródło: NKJP: (mir): Tarnovia u prezydenta, Gazeta Krakowska, 2003-07-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konsensus
konsensusy
D. konsensusu
konsensusów
C. konsensusowi
konsensusom
B. konsensus
konsensusy
N. konsensusem
konsensusami
Ms. konsensusie
konsensusach
W. konsensusie
konsensusy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ konsensus + (między/pomiędzy KIM/CZYM) + (a/i KIM/CZYM)+ konsensus + (z KIM/CZYM) -
łac. consensus 'zgoda'