odczynić - Wielki słownik języka polskiego PAN

według dawnych wierzeń i legend: odwrócić działanie złych czarów

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

synonimy:

odczarować
zamówić

	Szamanka poprosiła o jajka i ręcznik, aby odczynić chorobę. Jaja schowała w ręcznik i roztłukła je o blat stołu. Potem coś mamrotała w obcym języku, a następnie, jak zeznali poszkodowani, poprosiła o banknoty, które potrzebne były jej do dokończenia całej tej ceremonii. źródło: NKJP: Marcin Płaszczyca: Wróżka z jajkami, Gazeta Krakowska, 2007-01-13
	Miejscowy znachor radził, aby chorą natrzeć krwią czarownicy, jeżeli ta nie odczyni choroby. źródło: NKJP: Marek Jarosz: Poznawanie świata - część 2, 2005
	Maria, kiedy wiadoma osoba [...] napisała do nas kartkę z pozdrowieniami, pokazała ją tylko z daleka, podarła potem na bardzo drobne strzępki, wrzuciła do klozetu i klęcząc przy nim [...], odmówiła głośno litanię, aby odczynić złe uroki. źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007
	Z odpromienników uzdrowiciela z Torunia skorzystała dwa lata temu pomorska drogówka. W okolicach odczynionych czarnych punktów przestały rozbijać się samochody. źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Zagubieni w realu, Polityka, 2002-07-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odczyniłem +(e)m odczynił	odczyniłam +(e)m odczyniła	odczyniłom +(e)m odczyniło	odczyniliśmy +(e)śmy odczynili	odczyniłyśmy +(e)śmy odczyniły
2 os.	odczyniłeś +(e)ś odczynił	odczyniłaś +(e)ś odczyniła	odczyniłoś +(e)ś odczyniło	odczyniliście +(e)ście odczynili	odczyniłyście +(e)ście odczyniły
3 os.	odczynił	odczyniła	odczyniło	odczynili	odczyniły

bezosobnik: odczyniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odczyńmy
2 os.	odczyń	odczyńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odczyniłbym bym odczynił	odczyniłabym bym odczyniła	odczyniłobym bym odczyniło	odczynilibyśmy byśmy odczynili	odczyniłybyśmy byśmy odczyniły
2 os.	odczyniłbyś byś odczynił	odczyniłabyś byś odczyniła	odczyniłobyś byś odczyniło	odczynilibyście byście odczynili	odczyniłybyście byście odczyniły
3 os.	odczyniłby by odczynił	odczyniłaby by odczyniła	odczyniłoby by odczyniło	odczyniliby by odczynili	odczyniłyby by odczyniły

bezosobnik: odczyniono by

bezokolicznik: odczynić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odczyniwszy

gerundium: odczynienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odczyniony

odpowiednik aspektowy: odczyniać

+

odczynić

+

CO

Zob. czynić