zdruzgotać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wywołać załamanie psychicznie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Moja wyobraźnia nie była dotąd w stanie, na podstawie Ewangelii i tradycyjnych misteriów Kościoła, stworzyć wizji męki Jezusa, która poruszyłaby mnie choć w części tak jak zdruzgotała mnie „Pasja”.

źródło: NKJP: Wierny Ewangeliom, Polityka, 2004-04-10

- Byłem zdruzgotany, nie mogłem spojrzeć ludziom w oczy, wydawało mi się, że każdy napotkany człowiek zacznie mi robić wymówki, że musi na mnie pracować.

źródło: NKJP: Anna Bikont (wybór i opracowanie): Świadectwa, Gazeta Wyborcza, 1993-11-19

Prokuratorzy są zdruzgotani decyzją sądu.

źródło: NKJP: Ewa Ornacka: Puścili pirata, Głos Szczeciński, 2006

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zdruzgocę zdruzgoczę	zdruzgocemy zdruzgoczemy
2 os.	zdruzgocesz zdruzgoczesz	zdruzgocecie zdruzgoczecie
3 os.	zdruzgoce zdruzgocze	zdruzgocą zdruzgoczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdruzgotałem +(e)m zdruzgotał	zdruzgotałam +(e)m zdruzgotała	zdruzgotałom +(e)m zdruzgotało	zdruzgotaliśmy +(e)śmy zdruzgotali	zdruzgotałyśmy +(e)śmy zdruzgotały
2 os.	zdruzgotałeś +(e)ś zdruzgotał	zdruzgotałaś +(e)ś zdruzgotała	zdruzgotałoś +(e)ś zdruzgotało	zdruzgotaliście +(e)ście zdruzgotali	zdruzgotałyście +(e)ście zdruzgotały
3 os.	zdruzgotał	zdruzgotała	zdruzgotało	zdruzgotali	zdruzgotały

bezosobnik: zdruzgotano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdruzgoczmy
2 os.	zdruzgocz	zdruzgoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdruzgotałbym bym zdruzgotał	zdruzgotałabym bym zdruzgotała	zdruzgotałobym bym zdruzgotało	zdruzgotalibyśmy byśmy zdruzgotali	zdruzgotałybyśmy byśmy zdruzgotały
2 os.	zdruzgotałbyś byś zdruzgotał	zdruzgotałabyś byś zdruzgotała	zdruzgotałobyś byś zdruzgotało	zdruzgotalibyście byście zdruzgotali	zdruzgotałybyście byście zdruzgotały
3 os.	zdruzgotałby by zdruzgotał	zdruzgotałaby by zdruzgotała	zdruzgotałoby by zdruzgotało	zdruzgotaliby by zdruzgotali	zdruzgotałyby by zdruzgotały

bezosobnik: zdruzgotano by

bezokolicznik: zdruzgotać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zdruzgotawszy

gerundium: zdruzgotanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zdruzgotanie	zdruzgotania
D.	zdruzgotania	zdruzgotań
C.	zdruzgotaniu	zdruzgotaniom
B.	zdruzgotanie	zdruzgotania
N.	zdruzgotaniem	zdruzgotaniami
Ms.	zdruzgotaniu	zdruzgotaniach
W.	zdruzgotanie	zdruzgotania

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdruzgotany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zdruzgotany	zdruzgotany	zdruzgotany	zdruzgotane	zdruzgotana
D.	zdruzgotanego	zdruzgotanego	zdruzgotanego	zdruzgotanego	zdruzgotanej
C.	zdruzgotanemu	zdruzgotanemu	zdruzgotanemu	zdruzgotanemu	zdruzgotanej
B.	zdruzgotanego	zdruzgotanego	zdruzgotany	zdruzgotane	zdruzgotaną
N.	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotaną
Ms.	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zdruzgotani	zdruzgotani	zdruzgotane	zdruzgotane
D.	zdruzgotanych	zdruzgotanych	zdruzgotanych	zdruzgotanych
C.	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanym	zdruzgotanym
B.	zdruzgotanych	zdruzgotanych	zdruzgotanych	zdruzgotane
N.	zdruzgotanymi	zdruzgotanymi	zdruzgotanymi	zdruzgotanymi
Ms.	zdruzgotanych	zdruzgotanych	zdruzgotanych	zdruzgotanych

odpowiednik aspektowy: druzgotać

Inne uwagi

Zwykle imb

Składnia

+

zdruzgotać

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. druzgotać