składnia

Takim właśnie środkiem tworzenia wewnątrzzdaniowego związku orzekającego jest składnia czasownika „mieć” czy to w znaczeniu łącznika przechodniego, czy to w znaczeniu 'mniemać, uważać, sądzić'.

źródło: Krystyna Pisarkowa: Historia składni języka polskiego, 1984

Dyrektor też zaczął się podejrzliwie przysłuchiwać mojej frazeologii i składni. Po masówce, na której ostro potępiliśmy lekarzy-trucicieli, powiedział, że popełniam poważne błędy językowe.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

A Milan Duškov opowiadał nieprzerwanie ściszonym głosem i było w tym wyznaniu coś ze wzniosłego poematu, choć subtelne formy aorystu i dystynkcja greckiej składni były mu najwyraźniej obce.

źródło: NKJP: Paweł Huelle: Ostatnia Wieczerza, 2007

Zrobiłam wreszcie korektę książki - sześćdziesiąt szpalt w trzy dni. Wyłapałam wiele błędów składni. Wprawiło mnie to w popłoch i przerażenie. Dopiero w druku błędy stają się widoczne.

źródło: NKJP: Anna Kowalska: Dzienniki 1927-1969, 2008

[...] niedościgniony jest Szekspir, ale ze względu na język jego dzieł, staroświecką składnię, nie każdemu w ten świat łatwo wniknąć.

źródło: NKJP: Joanna Cieśla: Po co czytać czytadła, Polityka, 2009-01-24