-
2.
pejorat. duża grupa osób dokonująca najazdu jako obce wojsko albo atakująca ludzi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- barbarzyńskie, dzikie hordy
-
Upadł, ale nie został zniszczony. Przeszły przez niego hordy germańskich wandali, od tego czasu Rzym upada, lecz jeszcze nie zginął.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Kabaret metafizyczny, 1994
Poszczególni przywódcy partii komunistycznej mylili się, twierdząc, że jest on zjawiskiem przejściowym i przyspieszy wybuch rewolucji proletariackiej, nieuchronnej wobec kryzysu rozkładającego ustrój kapitalistyczny, ta zaś z kolei zmiecie z powierzchni ziemi Hitlera i jego brunatne hordy.
źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
Z prawdziwą dumą można podkreślić, że mimo stałej groźby najazdu hord z czerwonymi gwiazdami [...] Moskwa nie zdołała przez czterdzieści pięć lat przy pomocy polskich renegatów skomunizować kraju.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
[...] zadbają o bezpieczeństwo, a jednocześnie będą zdolne obronić się przed nocnymi atakami hord szalikowców i innych blokersów [...].
źródło: NKJP: Pomyślunek, Tygodnik Siedlecki, 2006-11-08
Najpotężniejsze mocarstwo jest bezradne wobec szalejących bezkarnie hord rabusiów, morderców i gwałcicieli.
źródło: NKJP: Marek Strzała: Brutalne przebudzenie, Gazeta Krakowska, 2005-09-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. horda
hordy
D. hordy
hord
C. hordzie
hordom
B. hordę
hordy
N. hordą
hordami
Ms. hordzie
hordach
W. hordo
hordy
-
+ horda + KOGO+ horda + JAKA -
tat. orda 'obóz wojskowy'
tur. ordu 'wojsko'