hokus-pokus II

I

rzeczownik

  • pejorat.  dziwne, niezrozumiałe praktyki, często służące zmyleniu kogoś, przypominające działania magiczne
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • - Żadnych negocjacji! Najpierw sprawdzimy to jakieś hokus-pokus z audytem! - przeciął LeBeau wymowność gospodarzy. - Aha, przy okazji... Gdzie się podziała ta młoda osoba, która się pierwsza dopatrzyła dwunastu milionów różnicy?

    źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004

    Gdy w przeddzień jego debiutu wszyscy konkurenci Bayernu przegrali, ten hokus-pokus sparaliżował całą drużynę.

    źródło: NKJP: Michał Pol: Jedenastu morderców Cesarza, Gazeta Wyborcza, 1994-03-22

    Jednak całe to hokus-pokus odprawiane nad życiem codziennym, ten powtarzający się chwyt „zniknięcia” świata, to, niestety, Cortazar po liftingu.

    źródło: NKJP: Przemysław Czapliński: Strategia ksenofoba, Polityka, 2002-05-11

    Takie powielanie pomysłów jest powszechnie stosowane w przemyśle programistycznym, gdzie firmy izolują grupy zajmujące się inżynierią wsteczną, aby zabezpieczyć się przed oskarżeniami o szpiegostwo przemysłowe i nieuczciwe hokus-pokus.

    źródło: NKJP: Sam Williams: W obronie wolności, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3, n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. hokus-pokus
    hokus-pokus
    D. hokus-pokus
    hokus-pokus
    C. hokus-pokus
    hokus-pokus
    B. hokus-pokus
    hokus-pokus
    N. hokus-pokus
    hokus-pokus
    Ms. hokus-pokus
    hokus-pokus
    W. hokus-pokus
    hokus-pokus
  • ang. hocus-pocus

CHRONOLOGIZACJA:
1855, Nowiny, Tom II, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.03.2017