-
2.
książk. coś, co narusza wysoki status etyczny lub wysoką ocenę etyczną jakiejś osoby lub rzeczy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- plama na honorze, opinii, sumieniu
-
Oskarżenie o łapówkę było dla legalisty i przedwojennego urzędnika niewyobrażalną plamą na honorze.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: 39,9, 2008
Czasem zdarzają się kłopoty. Takie same kłopoty, jakie zdarzają się każdemu: niepowodzenie w szkole, nieporozumienie w domu, plama na sumieniu, podarta koszula lub rozbite kolano.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1994
W tej odpoetyzowanej do granic, trzeszczącej w szwach (aczkolwiek ponad oczekiwanie logicznej i konsekwentnej!) białostockiej „Balladynie” nie ma rzecz jasna miejsca na boski piorun. Bohaterka schodzi pomiędzy nas, na widownię, z dużo cięższym wyrokiem: będzie dalej żyć z krwawą plamą na sumieniu.
źródło: NKJP: (js): Bez pioruna, Polityka, 2000-07-15
To zabójstwo to plama na opinii polskiej policji, a szczytem ośmieszenia jest ostatnia wersja.
źródło: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. plama
plamy
D. plamy
plam
C. plamie
plamom
B. plamę
plamy
N. plamą
plamami
Ms. plamie
plamach
W. plamo
plamy
-
psł. *plěna 'cienka płytka, warstewka, łuska oddzielająca się od metalu, kamienia; to, co okrywa, otacza; skórka, błonka'
Pierwotna polska postać plana (XVI-XVII w.) kontynuowała formę prasłowiańską; pol. plama z niejasnym -m- chyba powstałe analogicznie jak brona > broma > brama