ponudzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

spędzić pewien czas, odczuwając nudę - stan psychiczny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	No cóż, chętnie się trochę ponudzę. źródło: NKJP: Józef Hen: Bruliony profesora T., 2006
	Ponudzę się trochę przed kompem, może wyskoczę na jakiś spacer. źródło: NKJP: Internet
	Pozwól im popałętać się po okolicy bez celu. Gdy trochę się ponudzą, to docenią możliwość zaangażowania się w coś ciekawszego. źródło: NKJP: Internet
	Po szkole 1,5 godz. wolnego: - Można się ponudzić w pokoju, wyjść na dwór, iść do kina i wrócić w połowie drogi, bo czas się kończy - komentuje 18-letnia Sylwia. źródło: NKJP: Joanna Wojciechowska: Nie żałują swoich doświadczeń. Ale za nic w świecie nie pozwolą, żeby ich dzieci tak..., Gazeta Wyborcza, 1996-10-18
	Dobrze jest spędzić dwa, trzy dni w domu i najzwyczajniej się ponudzić. źródło: NKJP: (GB): Nie przegap lata!, Dziennik Zachodni, 2004-08-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ponudziłem się +(e)m się ponudził	ponudziłam się +(e)m się ponudziła	ponudziłom się +(e)m się ponudziło	ponudziliśmy się +(e)śmy się ponudzili	ponudziłyśmy się +(e)śmy się ponudziły
2 os.	ponudziłeś się +(e)ś się ponudził	ponudziłaś się +(e)ś się ponudziła	ponudziłoś się +(e)ś się ponudziło	ponudziliście się +(e)ście się ponudzili	ponudziłyście się +(e)ście się ponudziły
3 os.	ponudził się	ponudziła się	ponudziło się	ponudzili się	ponudziły się

bezosobnik: ponudzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ponudźmy się
2 os.	ponudź się	ponudźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ponudziłbym się bym się ponudził	ponudziłabym się bym się ponudziła	ponudziłobym się bym się ponudziło	ponudzilibyśmy się byśmy się ponudzili	ponudziłybyśmy się byśmy się ponudziły
2 os.	ponudziłbyś się byś się ponudził	ponudziłabyś się byś się ponudziła	ponudziłobyś się byś się ponudziło	ponudzilibyście się byście się ponudzili	ponudziłybyście się byście się ponudziły
3 os.	ponudziłby się by się ponudził	ponudziłaby się by się ponudziła	ponudziłoby się by się ponudziło	ponudziliby się by się ponudzili	ponudziłyby się by się ponudziły

bezosobnik: ponudzono by się

bezokolicznik: ponudzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ponudziwszy się

gerundium: ponudzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. nudzić