megaloman
-
książk. pejorat. mężczyzna żywiący przekonanie o własnej wyjątkowej wartości połączone ze skłonnością do przeceniania swoich możliwości
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: zarozumialec
-
- Był strasznym megalomanem i absolutnym egocentrykiem - mówi Krasnodębski. - Uważał, że zna się na wszystkim na świecie, a wszystko, co napisał, jest non plus ultra.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992
Czy człowiek, który myślał, że jest w stanie pokonać samemu wszystkie kraje w Europie, nie zasługuje na miano megalomana?
źródło: NKJP: Internet
Terroryści religijni są psychopatycznymi megalomanami uważającymi się za miecz boży, ponad prawem, ponad społeczeństwem, ponad cierpieniem zwykłych ludzi.
źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Bóg tak chciał, Polityka, 2001-11-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. megaloman
megalomani
ndepr megalomany
depr D. megalomana
megalomanów
C. megalomanowi
megalomanom
B. megalomana
megalomanów
N. megalomanem
megalomanami
Ms. megalomanie
megalomanach
W. megalomanie
megalomani
ndepr megalomany
depr -
internac.
fr. mégalomane
niem. Megalomane
wł. megalomane
Możliwe też, że wyraz polski jest derywatem od megalomania; zob. megalomania