megalomanka

  • książk.  pejorat.  kobieta żywiąca przekonanie o własnej wyjątkowej wartości połączone ze skłonnością do przeceniania swoich możliwości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Chce tylko służyć swojej partii i narodowi. „Ja sama nic nie znaczę” . Piękna i Bestia, jędza i opiekunka, skorumpowana okrutnica i szlachetna samarytanka, zdrajczyni i zdradzona, żądna władzy megalomanka i egzaltowana rewolucjonistka. To wszystko Winnie.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Świat, Gazeta Wyborcza, 1994-06-10

    Jest wyjątkową megalomanką i bardzo źle znosi porażki.

    źródło: NKJP: Internet

    To wzbudziło wątpliwości: czy prokurator może publikować w Internecie zdjęcia zrobione w trakcie wykonywania obowiązków służbowych? Nasza-klasa też była rozdarta: podziwiała przenikanie Ewy rzeczywistej w mistyczną albo surowo oceniała, że koleżanka jest zwyczajną megalomanką.

    źródło: NKJP: Jan Dziadul: Gdzie diabeł nie może, Polityka, 2009-09-05

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. megalomanka
    megalomanki
    D. megalomanki
    megalomanek
    C. megalomance
    megalomankom
    B. megalomankę
    megalomanki
    N. megalomanką
    megalomankami
    Ms. megalomance
    megalomankach
    W. megalomanko
    megalomanki
  • Od:  megaloman 

CHRONOLOGIZACJA:
1902, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2017