wykańczać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. doprowadzać samego siebie do stanu skrajnego zmęczenia, utraty sił i zdrowia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

synonimy:

niszczyć się
zżerać się

	– Wykańczamy się psychicznie i powoli przestajemy wierzyć w sprawiedliwość [...]. źródło: NKJP: Krzysztof Bąk: Bezkarność, Trybuna Śląska, 2003-08-25
	Najsilniejszy drwal wykańcza się w ciągu jednego sezonu przy wytaczaniu ściętych pni. źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: ARCHIPELAG GUŁag Tom 2, 1977
	- Robota była tak stresująca, że koledzy po miesiącu wykańczali się nerwowo, szli w alkohol albo prosili o przeniesienie. źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Poczwórny nelson, Polityka nr 2548, 2006-04-01
	Od tego wypadku już nigdy nie przebywał w więzieniu, ale bardzo pił, nawet denaturat. Wykańczał się. źródło: NKJP: Boli mnie przeszłość, Jagiellonia, Dziennik Polski, 2006-04-08
	- Mama, wymagasz ode mnie zbyt wiele i ciężko powiedzieć to, czego się boję... ale myślę, że dobrze byłoby poddać się specjalistycznemu leczeniu w klinice, przecież już od miesięcy masz skierowanie... może tam miałabyś pomoc, bo patrzeć nie można, jak się wykańczasz. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykańczałem się +(e)m się wykańczał	wykańczałam się +(e)m się wykańczała	wykańczałom się +(e)m się wykańczało	wykańczaliśmy się +(e)śmy się wykańczali	wykańczałyśmy się +(e)śmy się wykańczały
2 os.	wykańczałeś się +(e)ś się wykańczał	wykańczałaś się +(e)ś się wykańczała	wykańczałoś się +(e)ś się wykańczało	wykańczaliście się +(e)ście się wykańczali	wykańczałyście się +(e)ście się wykańczały
3 os.	wykańczał się	wykańczała się	wykańczało się	wykańczali się	wykańczały się

bezosobnik: wykańczano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wykańczał będę się wykańczać	będę się wykańczała będę się wykańczać	będę się wykańczało będę się wykańczać	będziemy się wykańczali będziemy się wykańczać	będziemy się wykańczały będziemy się wykańczać
2 os.	będziesz się wykańczał będziesz się wykańczać	będziesz się wykańczała będziesz się wykańczać	będziesz się wykańczało będziesz się wykańczać	będziecie się wykańczali będziecie się wykańczać	będziecie się wykańczały będziecie się wykańczać
3 os.	będzie się wykańczał będzie się wykańczać	będzie się wykańczała będzie się wykańczać	będzie się wykańczało będzie się wykańczać	będą się wykańczali będą się wykańczać	będą się wykańczały będą się wykańczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykańczajmy się
2 os.	wykańczaj się	wykańczajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykańczałbym się bym się wykańczał	wykańczałabym się bym się wykańczała	wykańczałobym się bym się wykańczało	wykańczalibyśmy się byśmy się wykańczali	wykańczałybyśmy się byśmy się wykańczały
2 os.	wykańczałbyś się byś się wykańczał	wykańczałabyś się byś się wykańczała	wykańczałobyś się byś się wykańczało	wykańczalibyście się byście się wykańczali	wykańczałybyście się byście się wykańczały
3 os.	wykańczałby się by się wykańczał	wykańczałaby się by się wykańczała	wykańczałoby się by się wykańczało	wykańczaliby się by się wykańczali	wykańczałyby się by się wykańczały

bezosobnik: wykańczano by się

bezokolicznik: wykańczać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wykańczając się

gerundium: wykańczanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: wykańczający się

odpowiednik aspektowy: wykończyć się

+

wykańczać się

+

(JAK)

Zob. kończyć