ale ale

  • pot.  nadawca nie chce mówić o tym, o czym była mowa, gdyż chce powiedzieć coś ważnego, o czym do tej pory nie pomyślał
  • wykładnik przerwania

  • Tak, tak, rzeczywiście Colt, jedenastka. Mamy kulę, od której zginęła Jarzęcka. Myślę, że będzie można ustalić czy... Ale, ale. Skąd ty właściwie masz ten rewolwer?

    źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 2005

    Skąd ta Beata, siedzi na prowincji, a wie, z kim w Warszawie interesy załatwiać - głowił się hrabia. - Ale, ale, o interesach porozmawiamy potem, tu w domu, przy kobietach o takich sprawach nie wypada - strofował mnie.

    źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

    Spojrzał na mnie i zamilkł. Nie należało poruszać spraw zasadniczej wagi przy maluczkich.
    - Ale, ale - przypomniał sobie profesor Tubalny - co z pana pracą doktorską, kolego?

    źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie

  • ale ale
    szyk: zewnętrzny: stały: postpozycja względem nieobligatoryjnej wypowiedzi współrozmówcy
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2014