ale ale
-
pot. nadawca nie chce mówić o tym, o czym była mowa, gdyż chce powiedzieć coś ważnego, o czym do tej pory nie pomyślał
-
wykładnik przerwania
-
Tak, tak, rzeczywiście Colt, jedenastka. Mamy kulę, od której zginęła Jarzęcka. Myślę, że będzie można ustalić czy... Ale, ale. Skąd ty właściwie masz ten rewolwer?
źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 2005
Skąd ta Beata, siedzi na prowincji, a wie, z kim w Warszawie interesy załatwiać - głowił się hrabia. - Ale, ale, o interesach porozmawiamy potem, tu w domu, przy kobietach o takich sprawach nie wypada - strofował mnie.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
Spojrzał na mnie i zamilkł. Nie należało poruszać spraw zasadniczej wagi przy maluczkich.
- Ale, ale - przypomniał sobie profesor Tubalny - co z pana pracą doktorską, kolego?źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: dopowiedzenie
-
ale ale szyk: zewnętrzny: stały: postpozycja względem nieobligatoryjnej wypowiedzi współrozmówcy