bezecność

Pewne złagodzenie poprzednich ustaw co do bezecności oprawców, hyclów, rakarzy i ich potomstwa przyniosła ustawa niemiecka z 1772 r., dopuszczająca skasowanie bezecności przez przywrócenie do czci na mocy decyzji władcy kraju.

źródło: Rocznik toruński, Tomy 5-7, 1971

Adwokat Zakonu domagał się, by cesarz oczyścił go z zarzutu bezecności, który stawiali mu związkowcy. W lutym 1454 znalazł się w Malborku i rokował z Gdańskiem niby w imieniu stanów wiernych Zakonowi.

źródło: Karol Górski: Związek Pruski i poddanie się Prus Polsce, 1949

W pewnym jedynie zakresie na takich założeniach opierał się austriacki kodeks karny z 1768 r. Theresiana nie określała precyzyjnie zakresu pozbawienia czci i praw, tym niemniej nie uznawała już przestępcy za pozbawionego czci z mocy prawa, wskazując te przypadki, w których orzeczenie bezecności było obowiązkowe lub pozostawione do uznania sądu, co już stanowiło pewien postęp.

źródło: Internet: ksiegarnia.beck.pl/media