-
2.
książk. zdarzenie lub ciąg zdarzeń, które w ocenie mówiącego wywołują zamieszanie i mają negatywne skutki -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- cała (ta); wielka heca
-
Trochę krwi chlapnęło na podłogę i teraz taka heca z tego, że nie wiem. Mówią, że krew nie puści i plama zostanie się na zawsze.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
Tak doszedł do 1968 roku. Najpierw marcowa heca, potem Czechosłowacja.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Jakkolwiek głośno oklaskuje mówców, którzy miażdżą zachodnich genetyków, nie jest bynajmniej pewny, czy nie ma tutaj do czynienia z wielką hecą, podobną w sposobie argumentacji do hec niemieckich uczonych, udowadniających naukowo to, co było w danej chwili Niemcom potrzebne.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951
Po całej niesamowitej hecy dziewięciu wieków odzyskujemy na chwileczkę niepodległość, piętnaście minut wielkiej pauzy historycznej i po oszalałych wysiłkach stworzenia z tego plemienia jednolitego narodu, historia znowu dzwoni i już zaczyna się następna lekcja.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem (Francja 1940-1944), 1957
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. heca
hece
D. hecy
hec
C. hecy
hecom
B. hecę
hece
N. hecą
hecami
Ms. hecy
hecach
W. heco
hece
Inne uwagi
Zwykle lp
-
niem. Hetze 'nagonka, szczucie psami, obława (w czasie polowania)'