sprosić - Wielki słownik języka polskiego PAN

zaprosić grupę osób w jedno miejsce

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	W Polsce Topolski pojawił się pierwszy raz w 1988 r. na zaproszenie Mieczysława Rakowskiego, który sprosił do Poznania polonijnych biznesmenów. źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Wracają, Gazeta Wyborcza, 1994-12-17
	Pomysł, aby sprosić na Śląsk głowy państw, jest wspólnym dziełem burmistrza oraz niedawno zmarłego dyrektora pszczyńskiego muzeum Janusza Ziembińskiego. źródło: NKJP: Agata Pustułka: Godzina zero wybije za tydzień, Trybuna Śląska, 2001-01-12
	Promocję najnowszego tomu dzieł i dziełek uczestników warsztatów literackich Macieja Pinkwarta panie chcą połączyć ze spotkaniem, na które sproszą młodych zdolnych autorów. źródło: NKJP: (ASZ): Twórczo i pięknie, Dziennik Polski, 2006-04-24
	Mirek sprosił przede wszystkim swoich licealnych kolegów i wymalowane - piękne, jak mi się wydawało! - koleżanki. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
	[...] w miarę możliwości starano się sprosić wielu gości, zapewnić im jak najbardziej godny poczęstunek i trunki, śpiewy i muzykę. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprosiłem +(e)m sprosił	sprosiłam +(e)m sprosiła	sprosiłom +(e)m sprosiło	sprosiliśmy +(e)śmy sprosili	sprosiłyśmy +(e)śmy sprosiły
2 os.	sprosiłeś +(e)ś sprosił	sprosiłaś +(e)ś sprosiła	sprosiłoś +(e)ś sprosiło	sprosiliście +(e)ście sprosili	sprosiłyście +(e)ście sprosiły
3 os.	sprosił	sprosiła	sprosiło	sprosili	sprosiły

bezosobnik: sproszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sprośmy
2 os.	sproś	sproście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprosiłbym bym sprosił	sprosiłabym bym sprosiła	sprosiłobym bym sprosiło	sprosilibyśmy byśmy sprosili	sprosiłybyśmy byśmy sprosiły
2 os.	sprosiłbyś byś sprosił	sprosiłabyś byś sprosiła	sprosiłobyś byś sprosiło	sprosilibyście byście sprosili	sprosiłybyście byście sprosiły
3 os.	sprosiłby by sprosił	sprosiłaby by sprosiła	sprosiłoby by sprosiło	sprosiliby by sprosili	sprosiłyby by sprosiły

bezosobnik: sproszono by

bezokolicznik: sprosić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprosiwszy

gerundium: sproszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: sproszony

odpowiednik aspektowy: spraszać

+

sprosić

+

KOGO + (DOKĄD)

Zob. prosić