wyszumieć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. bawiąc się lub robiąc coś innego intensywnie przez jakiś czas, nasycić się tym stanem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

	Młodzież musi się wyszumieć, w tańcu, w pieśni, w kółkach zainteresowań. źródło: NKJP: Agata Bochenek: Ring wyborczy, Wieści Podwarszawskie, nr 42, 2002-10-20
	[...] Radni ograniczyli czas zabawy w lokalach. Tańczyć wolno, ale tylko do pierwszej w nocy. Imprezowicze wolą więc wyszumieć się poza miastem. źródło: NKJP: Agnieszka Kopacz: Zabawa tylko do 1 w nocy, Sztafeta nr 24, 2008
	Mądry człowiek, tylko po co mu te wyścigi. Kark można skręcić i pieniądze się tylko traci. Młody jeszcze, wyszumi się, to mu przejdzie. Z młodymi tak zawsze. źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
	Potem jednak moi zawodnicy jakby się wyszumieli, a obudzili się dopiero wtedy, kiedy przegrywali różnicą dwóch goli. źródło: NKJP: Wojciech Batko: Smaczny razowiec, Gazeta Krakowska, 2001-10-15
	Przetaczał się jak orkan przez nocne knajpy. Wyszumiawszy się do zupełnego wyczerpania organizmu i pustej kieszeni, powracał do pracowni [...]. źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszumiałem się +(e)m się wyszumiał	wyszumiałam się +(e)m się wyszumiała	wyszumiałom się +(e)m się wyszumiało	wyszumieliśmy się +(e)śmy się wyszumieli	wyszumiałyśmy się +(e)śmy się wyszumiały
2 os.	wyszumiałeś się +(e)ś się wyszumiał	wyszumiałaś się +(e)ś się wyszumiała	wyszumiałoś się +(e)ś się wyszumiało	wyszumieliście się +(e)ście się wyszumieli	wyszumiałyście się +(e)ście się wyszumiały
3 os.	wyszumiał się	wyszumiała się	wyszumiało się	wyszumieli się	wyszumiały się

bezosobnik: wyszumiano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyszummy się
2 os.	wyszum się	wyszumcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszumiałbym się bym się wyszumiał	wyszumiałabym się bym się wyszumiała	wyszumiałobym się bym się wyszumiało	wyszumielibyśmy się byśmy się wyszumieli	wyszumiałybyśmy się byśmy się wyszumiały
2 os.	wyszumiałbyś się byś się wyszumiał	wyszumiałabyś się byś się wyszumiała	wyszumiałobyś się byś się wyszumiało	wyszumielibyście się byście się wyszumieli	wyszumiałybyście się byście się wyszumiały
3 os.	wyszumiałby się by się wyszumiał	wyszumiałaby się by się wyszumiała	wyszumiałoby się by się wyszumiało	wyszumieliby się by się wyszumieli	wyszumiałyby się by się wyszumiały

bezosobnik: wyszumiano by się

bezokolicznik: wyszumieć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyszumiawszy się

gerundium: wyszumienie się

	+	wyszumieć się	+	(w CZYM)
	+	wyszumieć się	+	(GDZIE)

Zob. szumieć