komediant

Były przed wojną kręgi, dla których aktorstwo było podejrzaną profesją. Może nie do tego stopnia, żeby aktora nie chować w poświęconej ziemi, ale nie daj Bóg, żeby panienka z dobrego domu zakochała się w komediancie [...].

źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Ciągle jestem aspirantem, Polityka, nr 2291, 2001-03-31

Czy chodzi o to, że Moliera załatwili komedianci z konkurencyjnej trupy?

źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Zmowa świętoszków, Gazeta Wyborcza, 1996-01-25

Był jedynakiem. Synem komediantów angielskiego music hallu.

źródło: NKJP: Ludzie, których nie można zapomnieć, Życie na gorąco, nr 41, 1999

Już w końcu XVI w. król Zygmunt III wynajmował włoskich komediantów, którzy wystawiali przedstawienia w Krakowie na Wawelu.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004