menonici
rzadziej mennonici
-
protestancka grupa wyznaniowa, która powstała w XVI wieku w Holandii jako odłam anabaptyzmu, wywodząca swoją nazwę od imienia założyciela Menno Simonsa
-
- rzadziej mennonici
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
hiperonimy: anabaptyści
-
Menonici przetrwali w Polsce do czterdziestego piątego, kiedy władza ludowa wysiedliła ich z holenderskich wiosek za... “niemieckie pochodzenie”.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
Dawniej nad brzegami rzeki mieszkali tutaj menonici i kalwini, przybyli z Holandii i północnych Niemiec.
źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Pałac Ostrogskich, 2008
Obszar pomiędzy Poznaniem, a Kościanem, podobnie pomiędzy Poznaniem a Neklą nosi ślady niderlandzkie. Są tam aktualnie remontowane tamy, wiatraki i kościoły menonitów.
źródło: NKJP: Marek Zaradniak: Więzy silne od stuleci, Gazeta Poznańska, 2002-09-17
Prześladowani za wiarę mennonici przybyli z Niderlandów i Flandrii na tereny tolerancyjnej Polski. Żyli według surowych zasad religijnych. Nie uznawali hierarchii, nie obsadzali urzędów, żyli w ascezie, a jedyną przyjemnością, na którą sobie pozwalali, było jedzenie.
źródło: NKJP: xx: Bogactwo wydobyte z wody, Dziennik Bałtycki, 2008-06-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. menonici
ndepr menonity
depr D. menonitów
C. menonitom
B. menonitów
N. menonitami
Ms. menonitach
W. menonici
ndepr menonity
depr -
internac.
ang. Mennonites
fr. mennonites
niem. Mennoniten
Od imienia reformatora religijnego, Menno Simonsa (1496-1561)