indor

Miałem trzy lata niecałe, gdy jednego razu indor sąsiadów przylazł na nasze obejście. Wielki był jak cielę i cały obwiśnięty czerwonymi koralami, jakby gałąź wiśni zamiast szyi niósł.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

Podczas jednej z naszych dalekich wypraw spotkaliśmy w lesie zabłąkane stado indyczek. Prowadził je wspaniały indor z koralami wielkimi jak wiśnie. - To moja zdobycz - oświadczył Pasza. Uciął witkę z krzaka i popędził indyki przed sobą. Po drodze wszystkim napotkanym rozdawał indyczki i tylko indora zachował dla siebie.

źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958

Wstydzi się o Gombrowiczach gadać, bo złapali ją, gdy ukradła im indora. Do tej pory służyła za pokojówkę, po indorze - pchnęli ją do świń.

źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie Panicz : o Witoldzie Gombrowiczu, 1987

- Indyk! - dziewczynka przypomina sobie, patrząc na ciężkie, wielkie ptaszyska spacerujące wśród brzóz i olch. - Nie widziałam go jeszcze dzisiaj. - Myślałam, że o nim zapomniałaś. - Julia udawała zdziwienie. - To tylko zwyczajny indor... - To przecież mój przyjaciel - odparła Iw. - Och! Czy warto przyjaźnić się z indykiem?

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Po ubitej drodze przechadzają się gęsi, indory i wiejskie psy.

źródło: NKJP: Olga Dębicka: W pępku Pomorza, Dziennik Bałtycki, 1999-10-08