upupiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. traktować kogoś z wyższością i ośmieszać go, pokazując, że ta osoba zachowuje się w sposób niedojrzały, dziecinny i nie zasługuje na poważne traktowanie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Cytaty

	Myślę, że nie chciałbyś być odbiorcą swoich słów i zachowań. [...] Dałam ci jedynie próbkę tego, czego możesz spodziewać się po swoich rozmówcach, których upupiasz [...]. źródło: NKJP: Internet
	Młodych ludzi chętnie byśmy nadal upupiali, wciskając im do ręki lizaczki, jak małoletniej Ruth [...]. źródło: Jarosław Zalesiński: Po premierze „Czarownic z Salem” w Teatrze Wybrzeże, Dziennik Bałtycki, 2013-04-29 (dziennikbaltycki.pl)
	Uważam, że nie ma zbyt trudnej muzyki dla dzieci [...]. Nie trzeba ich upupiać, upraszczać im świata. źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Ciocia trzech pokoleń, Polityka, 2009-12-19
	Te kobiety, które Twoim zdaniem tak upupiają te młode matki, to wszystko już przeżyły i to najczęściej w dużo gorszych warunkach bytowych. Jakoś dawały sobie radę i teraz, jak widzą taką matkę, której jedynym argumentem jest to, że ona jest z dzieckiem, to złoszczą się wewnętrznie, że one sobie dawały radę a ta się „pieści”. źródło: NKJP: Internet
	[...] narzucone są nam pewne zasady, bez których większość ludzi zaczęłaby się zupełnie inaczej zachowywać, czasami nawet i gorzej [...]. Dużo ludzi ogranicza innych, upupiając ich. źródło: Internet: witchcraft.com.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	upupiam	upupiamy
2 os.	upupiasz	upupiacie
3 os.	upupia	upupiają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	upupiałem +(e)m upupiał	upupiałam +(e)m upupiała	upupiałom +(e)m upupiało	upupialiśmy +(e)śmy upupiali	upupiałyśmy +(e)śmy upupiały
2 os.	upupiałeś +(e)ś upupiał	upupiałaś +(e)ś upupiała	upupiałoś +(e)ś upupiało	upupialiście +(e)ście upupiali	upupiałyście +(e)ście upupiały
3 os.	upupiał	upupiała	upupiało	upupiali	upupiały

bezosobnik: upupiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę upupiał będę upupiać	będę upupiała będę upupiać	będę upupiało będę upupiać	będziemy upupiali będziemy upupiać	będziemy upupiały będziemy upupiać
2 os.	będziesz upupiał będziesz upupiać	będziesz upupiała będziesz upupiać	będziesz upupiało będziesz upupiać	będziecie upupiali będziecie upupiać	będziecie upupiały będziecie upupiać
3 os.	będzie upupiał będzie upupiać	będzie upupiała będzie upupiać	będzie upupiało będzie upupiać	będą upupiali będą upupiać	będą upupiały będą upupiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		upupiajmy
2 os.	upupiaj	upupiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	upupiałbym bym upupiał	upupiałabym bym upupiała	upupiałobym bym upupiało	upupialibyśmy byśmy upupiali	upupiałybyśmy byśmy upupiały
2 os.	upupiałbyś byś upupiał	upupiałabyś byś upupiała	upupiałobyś byś upupiało	upupialibyście byście upupiali	upupiałybyście byście upupiały
3 os.	upupiałby by upupiał	upupiałaby by upupiała	upupiałoby by upupiało	upupialiby by upupiali	upupiałyby by upupiały

bezosobnik: upupiano by

bezokolicznik: upupiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: upupiając

gerundium: upupianie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	upupianie	upupiania
D.	upupiania	upupiań
C.	upupianiu	upupianiom
B.	upupianie	upupiania
N.	upupianiem	upupianiami
Ms.	upupianiu	upupianiach
W.	upupianie	upupiania

imiesłów przymiotnikowy czynny: upupiający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	upupiający	upupiający	upupiający	upupiające	upupiająca
D.	upupiającego	upupiającego	upupiającego	upupiającego	upupiającej
C.	upupiającemu	upupiającemu	upupiającemu	upupiającemu	upupiającej
B.	upupiającego	upupiającego	upupiający	upupiające	upupiającą
N.	upupiającym	upupiającym	upupiającym	upupiającym	upupiającą
Ms.	upupiającym	upupiającym	upupiającym	upupiającym	upupiającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	upupiający	upupiający	upupiające	upupiające
D.	upupiających	upupiających	upupiających	upupiających
C.	upupiającym	upupiającym	upupiającym	upupiającym
B.	upupiających	upupiających	upupiających	upupiające
N.	upupiającymi	upupiającymi	upupiającymi	upupiającymi
Ms.	upupiających	upupiających	upupiających	upupiających

imiesłów przymiotnikowy bierny: upupiany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	upupiany	upupiany	upupiany	upupiane	upupiana
D.	upupianego	upupianego	upupianego	upupianego	upupianej
C.	upupianemu	upupianemu	upupianemu	upupianemu	upupianej
B.	upupianego	upupianego	upupiany	upupiane	upupianą
N.	upupianym	upupianym	upupianym	upupianym	upupianą
Ms.	upupianym	upupianym	upupianym	upupianym	upupianej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	upupiani	upupiani	upupiane	upupiane
D.	upupianych	upupianych	upupianych	upupianych
C.	upupianym	upupianym	upupianym	upupianym
B.	upupianych	upupianych	upupianych	upupiane
N.	upupianymi	upupianymi	upupianymi	upupianymi
Ms.	upupianych	upupianych	upupianych	upupianych

odpowiednik aspektowy: upupić

Składnia

+

upupiać

+

KOGO

Pochodzenie

Zaczerpnięte z powieści Witolda Gombrowicza "Ferdydurke" (1938).