upupiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. nie dopuszczać do realizacji jakiegoś planu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Wielki Brat upupiał różne ciekawe inicjatywy, bo tu miała iść głównie „prosta” produkcja odtwórcza [...].

źródło: Internet: forum.daciaklub.pl

[...] nabywano licencje takich badziewi jak ciągniki MF czy Berliety, upupiając równolegle nasze krajowe projekty i rozwalając biura konstrukcyjne.

źródło: Internet: forum.polskiedostawczaki.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	upupiałem +(e)m upupiał	upupiałam +(e)m upupiała	upupiałom +(e)m upupiało	upupialiśmy +(e)śmy upupiali	upupiałyśmy +(e)śmy upupiały
2 os.	upupiałeś +(e)ś upupiał	upupiałaś +(e)ś upupiała	upupiałoś +(e)ś upupiało	upupialiście +(e)ście upupiali	upupiałyście +(e)ście upupiały
3 os.	upupiał	upupiała	upupiało	upupiali	upupiały

bezosobnik: upupiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę upupiał będę upupiać	będę upupiała będę upupiać	będę upupiało będę upupiać	będziemy upupiali będziemy upupiać	będziemy upupiały będziemy upupiać
2 os.	będziesz upupiał będziesz upupiać	będziesz upupiała będziesz upupiać	będziesz upupiało będziesz upupiać	będziecie upupiali będziecie upupiać	będziecie upupiały będziecie upupiać
3 os.	będzie upupiał będzie upupiać	będzie upupiała będzie upupiać	będzie upupiało będzie upupiać	będą upupiali będą upupiać	będą upupiały będą upupiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		upupiajmy
2 os.	upupiaj	upupiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	upupiałbym bym upupiał	upupiałabym bym upupiała	upupiałobym bym upupiało	upupialibyśmy byśmy upupiali	upupiałybyśmy byśmy upupiały
2 os.	upupiałbyś byś upupiał	upupiałabyś byś upupiała	upupiałobyś byś upupiało	upupialibyście byście upupiali	upupiałybyście byście upupiały
3 os.	upupiałby by upupiał	upupiałaby by upupiała	upupiałoby by upupiało	upupialiby by upupiali	upupiałyby by upupiały

bezosobnik: upupiano by

bezokolicznik: upupiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: upupiając

gerundium: upupianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: upupiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: upupiany

odpowiednik aspektowy: upupić

+

upupiać

+

CO

Zaczerpnięte z powieści Witolda Gombrowicza "Ferdydurke" (1938).