kurtuazja
-
książk. postępowanie zgodne z regułami grzeczności i dobrego wychowania, ale niekoniecznie odzwierciedlające prawdziwe myśli i uczucia danej osoby
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- wyszukana, wzajemna; czysta, zwykła kurtuazja
- gest kurtuazji
- pełen kurtuazji
-
Traktowaliśmy go z wyszukaną kurtuazją i honorami należnymi niemieckiemu generałowi-feldmarszałkowi, którego wojska stanęły przecież aż pod samą Moskwą.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Żona siedzi na kolanach [...] Dyplomaty, który, nic już nie mówiąc, skłania tylko głowę i podnosi cylinder w geście pełnym kurtuazji.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 4, 1967
Obaj politycy zawiedli łowców sensacji - tryskali dobrym humorem i zdobyli się nawet na wzajemną kurtuazję.
źródło: NKJP: Roman Daszczyński: 54 lata byłego prezydenta, Gazeta Wyborcza, 1997-09-29
Sukces audycji przypisał w całości Izoldzie. Ale tym razem nie była to tylko kurtuazja.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
Mussolini poświęcił wizycie Zaleskiego niewielki fragment swego przemówienia o włoskiej polityce zagranicznej. Nazwał wprawdzie Polskę wielkim mocarstwem, co było jednak tylko aktem kurtuazji.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia polskiej dyplomacji, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurtuazja
kurtuazje
D. kurtuazji
kurtuazji
neut kurtuazyj
char C. kurtuazji
kurtuazjom
B. kurtuazję
kurtuazje
N. kurtuazją
kurtuazjami
Ms. kurtuazji
kurtuazjach
W. kurtuazjo
kurtuazje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. courtoisie