galanteria

[...] jest mężczyzną pełnym galanterii wobec pań. Nie znosi dzisiejszego, powszechnie panującego luzactwa i nonszalancji. - To jest po prostu przejaw złego wychowania. Kobietę trzeba traktować z atencją i tego mnie nauczono [...].

źródło: NKJP: Grażyna Zdrojewska: Andrzeje z ulicy Piotrkowskiej, Express Ilustrowany, 2003-11-27

Podążali ulicą od dworca. Kazik i ta wsiowa dziewczyna. Przyciskał jej ciepłe ramię. Prowadził z galanterią zalotnika. Omijał zręcznie wodę we wklęśnięciach chodnika. Przepuszczał ją przodem i chronił przed poszturchiwaniami zabieganych przechodniów.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007

Lendorff, którego ujmującą cechą był bardzo życzliwy stosunek do ludzi, rozpoznał bezbłędnie z relacji Krasickiego, co w tym pierwszym spotkaniu było zwyczajną galanterią władcy, która - jak Fryderyk wszystkich pouczał - choćby i kiepska, nie zraża wiernych poddanych i nie szkodzi popularności panującego [...].

źródło: NKJP: Zbigniew Goliński: Krasicki, 2002

Sędziowie, tak jak prawnicy, mają na sobie tradycyjne, czarne togi i białe peruki, zwracają się do siebie ze staromodną galanterią [...].

źródło: NKJP: Lawrence Weschler: Prawo do sądzenia zbrodniarzy wojennych, Gazeta Wyborcza, 1995-08-10

Mieszkali w ich rezydencji i zasłynęli z galanterii względem dam.

źródło: NKJP: Zdrajcy i bohaterowie, Dziennik Polski, 2001-11-09