-
1.
zootechn. specjalna uprząż na nogi służąca do unieruchamiania koni i zwierząt hodowlanych -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- nakładać pęto
-
Długo przypatrywał się grzbietom i wreszcie wsiadł na swoją klacz-arabkę, zdjął pęto, uzdę i nawinął dookoła klamry, a potem dookoła swojej ręki.
źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959
Nogi konia są wpinane w pęta, po czym zwierzę jest podnoszone specjalnie skonstruowanym dźwigiem i transportowane suwnicą na stół operacyjny.
źródło: NKJP: Kinga Zydorowicz: Niewiele takich w kraju, Polska. Głos Wielkopolski, 2004-04-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pęto
pęta
D. pęta
pęt
C. pętu
pętom
B. pęto
pęta
N. pętem
pętami
Ms. pęcie
pętach
W. pęto
pęta
Inne uwagi
Zwykle lm
-
psł. *pǫto 'narzędzie do wiązania, związywania, pęta, więzy'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *pęti 'piąć, napinać, naciągać' z przyrostkiem *-to i wymianą rdzennego *-en- > *-on- > *-ǫ- (Bor); zob. piąć się