żałobnik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. nazwa zawodu

  • 2.

    osoba zawodowo zajmująca się udziałem w uroczystościach pogrzebowych i/lub przygotowaniem zmarłego do pogrzebu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    zawody

    • zawodowy żałobnik
    • żałobnicy i płaczki
    • praca żałobników
    • pracować jako żałobnik
  • W niemal wszystkich kulturach opłakiwanie zmarłych stało się wcześniej czy później zwyczajem powszechnie szanowanym. Łzy najbliższych powinny być spektakularne, krzyki żalu i rozpaczy donośne, a szloch niepohamowany. Czasem i to nie wystarczało, zatem wynajmowano zawodowych żałobników i tak zwane płaczki, czyli kobiety, które uczyniły z wylewania łez prawdziwe rzemiosło

    źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009

    „Zwykle ludzie, którzy stracili członka rodziny, płaczą […]. Prędko ogarnia ich smutek, a kiedy dociera do samego serca, doznają szoku albo mdleją. Z kolei my, jak tylko wprawimy się w odpowiedni nastrój, potrafimy panować nad emocjami i improwizować z pełną swobodą”* – tłumaczy Li Changgeng, który od dwunastego roku życia pracuje jako żałobnik. I z dumą zaznacza, że pierwszym wykonawcą tego zawodu był sam Konfucjusz.

    źródło: carmaniola: Rozmowy z niewidzialnymi. Recenzja książki: Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych (Yiwu Liao), 2014-09-01 (biblionetka.pl)

    - Pogrzebownictwo stało się przemysłem - mówi Jan Szczuciński, właściciel Domu Pogrzebowego [...]. I zaraz zastrzega: - Jest też wolnoamerykanka i tacy, co liczą na szybki zarobek. [...] Szczuciński zatrudnia 30 osób. Z kandydatami prowadzi kwalifikacyjne rozmowy. Z nich wnioskuje, czy chętny na żałobnika (minimum średnie wykształcenie) ma w sobie ciepło i kulturę, niezbędne w fachu.

    źródło: NKJP: Irena Morawska: Biznes sakramentalny, Gazeta Wyborcza, 1996-01-19

    [...] praca żałobników w zakładach pogrzebowych nie należy do najprzyjemniejszych. Są tacy, którzy do swojej profesji nie przyznają się nawet znajomym. Bycie żałobnikiem nie należy do zbyt popłatnych zajęć. [...] Dostają 20 zł od przywiezienia ciała, bez względu na porę dnia czy nocy, o której to robią. Ubranie i pomalowanie to zarobek około 50 zł. [...] Żałobnicy zapewniają, że po latach tej pracy nie czują emocji przy szykowaniu nieboszczyka do trumny.

    źródło: Magdalena Mizeracka: Maluję twarze nieboszczyków, Dziennik Wschodni, 2008-11-08 (dziennikwschodni.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. żałobnik
    żałobnicy
    ndepr
    żałobniki
    depr
    D. żałobnika
    żałobników
    C. żałobnikowi
    żałobnikom
    B. żałobnika
    żałobników
    N. żałobnikiem
    żałobnikami
    Ms. żałobniku
    żałobnikach
    W. żałobniku
    żałobnicy
    ndepr
    żałobniki
    depr
  • Zob.  żałoba