rozchwytać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

szybko rozdzielić między siebie coś bardzo pożądanego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

	[...] Nie ma już ani jednego znaczka, bo ludzie rozchwytali je w mig. źródło: NKJP: (KaK): Ligia na impulsy, Gazeta Krakowska, 2001-09-08
	Chała zawędrowała w koszu do sklepu pani Tobci i nabywcy natychmiast ją rozchwytali. źródło: NKJP: Teofil Konar: Walizka Pana Liwy, 2007
	Kilkaset egzemplarzy rozchwytano w ciągu kilku minut. źródło: NKJP: Tomasz A. Nowak: Przewrót majowy, Gazeta Radomszczańska, 2009-03-06
	[...] Wielotysięczny nakład został od razu rozchwytany, czy to przez znawców literatury, czy też przez zwykłych snobów [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Kiedy miał 23 lata, opublikował bestseller „Bobby Fischer uczy szachów”, a trzy lata później „60 moich najważniejszych gier“, książkę także natychmiast rozchwytaną. źródło: NKJP: Henryk Tronowicz: Geniusz bez adresu, Dziennik Bałtycki, 2003-03-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozchwytałem +(e)m rozchwytał	rozchwytałam +(e)m rozchwytała	rozchwytałom +(e)m rozchwytało	rozchwytaliśmy +(e)śmy rozchwytali	rozchwytałyśmy +(e)śmy rozchwytały
2 os.	rozchwytałeś +(e)ś rozchwytał	rozchwytałaś +(e)ś rozchwytała	rozchwytałoś +(e)ś rozchwytało	rozchwytaliście +(e)ście rozchwytali	rozchwytałyście +(e)ście rozchwytały
3 os.	rozchwytał	rozchwytała	rozchwytało	rozchwytali	rozchwytały

bezosobnik: rozchwytano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozchwytajmy
2 os.	rozchwytaj	rozchwytajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozchwytałbym bym rozchwytał	rozchwytałabym bym rozchwytała	rozchwytałobym bym rozchwytało	rozchwytalibyśmy byśmy rozchwytali	rozchwytałybyśmy byśmy rozchwytały
2 os.	rozchwytałbyś byś rozchwytał	rozchwytałabyś byś rozchwytała	rozchwytałobyś byś rozchwytało	rozchwytalibyście byście rozchwytali	rozchwytałybyście byście rozchwytały
3 os.	rozchwytałby by rozchwytał	rozchwytałaby by rozchwytała	rozchwytałoby by rozchwytało	rozchwytaliby by rozchwytali	rozchwytałyby by rozchwytały

bezosobnik: rozchwytano by

bezokolicznik: rozchwytać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozchwytawszy

gerundium: rozchwytanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozchwytany

odpowiednik aspektowy: rozchwytywać

+

rozchwytać

+

CO

Zob. chwytać