gnoić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. pejorat. źle kogoś traktować, upokarzając go i niszcząc psychicznie lub moralnie

[gnoić] lub pot. [gnojić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Milczał o swoich przeciwnikach i oprawcach. Nie mścił się na tych, którzy pozwolili go upokarzać, gnoić, więzić. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
	- Cudownie się ze sobą teraz zgadzacie - zauważyła pani S. - Ale przedtem myśleliście, że jest małą bezbronną kobietką i dlatego można ją bezkarnie gnoić plotkami. źródło: NKJP: Błahostka, Gazeta Wyborcza, 1997-11-28
	Od niego w czasach najgorszych usłyszałem wywód, że Miczurin to wielki uczony, a Łysenko, który zgarniał nagrody i gnoił rywali, to jarmarczny oszust, nie kontynuator boskiej wiedzy o poprawianiu gatunków, współtwórca Pana. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Nowy dyrektor wprowadził zupełnie inny system zarządzania - rygorystyczny, ale otwarty - twierdzi jeden z niższych stopniem funkcjonariuszy. - Owszem, odpytywał z przepisów, ale bez chamstwa i gnojenia. źródło: NKJP: Adam Willma: Toruń: Trzy samobójstwa i dymisja, Gazeta Pomorska, 2009-10-09

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: gnojono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę gnoił będę gnoić	będę gnoiła będę gnoić	będę gnoiło będę gnoić	będziemy gnoili będziemy gnoić	będziemy gnoiły będziemy gnoić
2 os.	będziesz gnoił będziesz gnoić	będziesz gnoiła będziesz gnoić	będziesz gnoiło będziesz gnoić	będziecie gnoili będziecie gnoić	będziecie gnoiły będziecie gnoić
3 os.	będzie gnoił będzie gnoić	będzie gnoiła będzie gnoić	będzie gnoiło będzie gnoić	będą gnoili będą gnoić	będą gnoiły będą gnoić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gnójmy
2 os.	gnój	gnójcie

Tryb warunkowy

bezosobnik: gnojono by

bezokolicznik: gnoić

imiesłów przysłówkowy współczesny: gnojąc

gerundium: gnojenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: gnojący

imiesłów przymiotnikowy bierny: gnojony

odpowiednik aspektowy: zgnoić

+

gnoić

+

(KOGO)

psł. *gnojiti 'powodować gnicie; powodować ropienie'

Zob. gnój