anektować

Przyjechaliśmy do Gdańska, gdzie, co rusz, natrafialiśmy na ślady niezrozumiałej, nietłumaczonej w szkołach dziwnej przeszłości. Nie mieliśmy własnej, więc anektowaliśmy tę zastaną.

źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Echo w tunelu, Polityka, 2001-02-10

Rzecz jedynie w tym, że owo zmęczenie jest natychmiast anektowane przez kulturę masową i dziś „żyć na fali” to, między innymi, hołdować wrażliwości nostalgicznej. W efekcie mamy spazmatycznie produkowane mody „retro”: nieustannie wracają filmy, stroje, muzyka, meble...

źródło: NKJP: Marek Zaleski: Formy pamięci, 1996

Na początku jest idea (na początku było słowo), idea powołuje do życia strukturę (które stało się ciałem). Stosunek między nimi jest stosunkiem napięcia, konfliktu. Im bardziej struktura anektuje i wchłania ideę, tym bardziej ją formalizuje i niszczy.

źródło: Ryszard Kapuściński: Lapidaria, 1990 (pl.scribd.com)

Św. Franciszek i Joachim z Fiore przyczynili się znacznie do unowocześnienia chrześcijaństwa, ale byli ludźmi wieków średnich. Należy pozbyć się pokusy anektowania każdej wielkiej indywidualności XII i XIII w. i dopuścić myśl o tym, że wieki średnie wygasły w dramatycznych spięciach, nie pozbawionych bynajmniej wielkości.

źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973