pomarudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. spędzić pewien czas, okazując swoje niezadowolenie z tego, co przysparza kłopotów, niewygód lub cierpień - w sposób uciążliwy dla otoczenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

pogrymasić
ponarzekać

	Niby chcą coś kupić, trochę pomarudzą, że zaproponowany przedmiot nie wygląda tak, jak sobie wyobrażali, ale w zasadzie zależy im na tym, by z kimś porozmawiać. źródło: NKJP: (jh): Powiernik klienta, Dziennik Zachodni, 2003-06-18
	Cholerny świat! Policjanci biorą, lekarze biorą, pielęgniarki biorą, konduktorzy biorą... A ryba nie chce brać! – pomarudził. źródło: NKJP: Hanna Kustosz: Pan Kopniak, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2006-10-17
	Możesz też poprosić go o pomoc w wymanewrowaniu autem. Pomarudzi coś o tym, że kobiety są marnymi kierowcami, ale z przyjemnością ci pomoże. źródło: NKJP: azg: Jak zwrócić jej uwagę?, Trybuna Śląska, 2003-04-12
	Chór Narzekań jest nową inicjatywą Nadbałtyckiego Centrum Kultury. Pozwoli mieszkańcom Gdańska pomarudzić na to, co ich denerwuje, z czym się nie zgadzają i co chcieliby zmienić. źródło: NKJP: Kraj w skrócie, Dziennik Zachodni, 2009-03-09
	Handlarzowi zrobiło się chyba głupio, bo chwilę pomarudził, a następnie znacznie opuścił cenę. źródło: NKJP: Wojciech Chądzyński: Cudeńka ze szkła, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-01-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomarudziłem +(e)m pomarudził	pomarudziłam +(e)m pomarudziła	pomarudziłom +(e)m pomarudziło	pomarudziliśmy +(e)śmy pomarudzili	pomarudziłyśmy +(e)śmy pomarudziły
2 os.	pomarudziłeś +(e)ś pomarudził	pomarudziłaś +(e)ś pomarudziła	pomarudziłoś +(e)ś pomarudziło	pomarudziliście +(e)ście pomarudzili	pomarudziłyście +(e)ście pomarudziły
3 os.	pomarudził	pomarudziła	pomarudziło	pomarudzili	pomarudziły

bezosobnik: pomarudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pomarudźmy
2 os.	pomarudź	pomarudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomarudziłbym bym pomarudził	pomarudziłabym bym pomarudziła	pomarudziłobym bym pomarudziło	pomarudzilibyśmy byśmy pomarudzili	pomarudziłybyśmy byśmy pomarudziły
2 os.	pomarudziłbyś byś pomarudził	pomarudziłabyś byś pomarudziła	pomarudziłobyś byś pomarudziło	pomarudzilibyście byście pomarudzili	pomarudziłybyście byście pomarudziły
3 os.	pomarudziłby by pomarudził	pomarudziłaby by pomarudziła	pomarudziłoby by pomarudziło	pomarudziliby by pomarudzili	pomarudziłyby by pomarudziły

bezosobnik: pomarudzono by

bezokolicznik: pomarudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pomarudziwszy

gerundium: pomarudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. marudzić