wprosić się
-
pojawić się w jakimś miejscu lub zacząć w czymś uczestniczyć bez zaproszenia, wymusiwszy określonymi działaniami zgodę na swoją obecność czy uczestnictwo
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Mężczyźni poprosili o wodę do picia i pod tym pretekstem wprosili się do domu samotnie mieszkającej staruszki.
źródło: NKJP: X: Rabusie zatrzymani, Polska Głos Wielkopolski, 2007-05-05
Spotkania z pewnością nie mogła zainicjować Rita. Bo jeśli cię wyproszą z czyjegoś domu, nie masz prawa wprosić się do niego. Musisz cierpliwie czekać na powtórne zaproszenie.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
Policjanci zatrzymali chłopaka, który próbował wprosić się na imprezę do jednego z mieszkań w Mistrzejowicach. Wraz z towarzyszem weszli do domu, korzystając z tego, że drzwi były otwarte. W związku z tym, że w mieszkaniu było dużo ludzi, nikt ich początkowo nie zauważył.
źródło: NKJP: (MP): Imprezowali na krzywy ryj, Gazeta Krakowska, 2007-01-03
Po tym wszystkim wprosiłam się na rozmowę do pani burmistrz, gdzie oficjalnie dowiedziałam się, że szkoła co prawda nie jest do likwidacji, ale [...] wymaga reorganizacji.
źródło: NKJP: Dzieci najważniejsze, Dziennik Polski, 2003-02-06
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wproszę się
wprosimy się
2 os. wprosisz się
wprosicie się
3 os. wprosi się
wproszą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wprosiłem się
+(e)m się wprosił
wprosiłam się
+(e)m się wprosiła
wprosiłom się
+(e)m się wprosiło
wprosiliśmy się
+(e)śmy się wprosili
wprosiłyśmy się
+(e)śmy się wprosiły
2 os. wprosiłeś się
+(e)ś się wprosił
wprosiłaś się
+(e)ś się wprosiła
wprosiłoś się
+(e)ś się wprosiło
wprosiliście się
+(e)ście się wprosili
wprosiłyście się
+(e)ście się wprosiły
3 os. wprosił się
wprosiła się
wprosiło się
wprosili się
wprosiły się
bezosobnik: wproszono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wprośmy się
2 os. wproś się
wproście się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wprosiłbym się
bym się wprosił
wprosiłabym się
bym się wprosiła
wprosiłobym się
bym się wprosiło
wprosilibyśmy się
byśmy się wprosili
wprosiłybyśmy się
byśmy się wprosiły
2 os. wprosiłbyś się
byś się wprosił
wprosiłabyś się
byś się wprosiła
wprosiłobyś się
byś się wprosiło
wprosilibyście się
byście się wprosili
wprosiłybyście się
byście się wprosiły
3 os. wprosiłby się
by się wprosił
wprosiłaby się
by się wprosiła
wprosiłoby się
by się wprosiło
wprosiliby się
by się wprosili
wprosiłyby się
by się wprosiły
bezosobnik: wproszono by się
bezokolicznik: wprosić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wprosiwszy się
gerundium: wproszenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wproszenie się
wproszenia się
D. wproszenia się
wproszeń się
C. wproszeniu się
wproszeniom się
B. wproszenie się
wproszenia się
N. wproszeniem się
wproszeniami się
Ms. wproszeniu się
wproszeniach się
W. wproszenie się
wproszenia się
odpowiednik aspektowy: wpraszać się
-
+ wprosić się + DOKĄD -
Zob. prosić
Na podstawie indeksu haseł