uprzedzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

powiadamiać kogoś wcześniej o tym, co ma nastąpić, żeby mógł się na to przygotować

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

informować
powiadamiać
zawiadamiać

	Rokrocznie policjanci i media wcześniej uprzedzają kierowców o konieczności przygotowania się do zimy. źródło: NKJP: Kolejki po bezpieczeństwo, Dziennik Polski, 2003-10-28
	Nadawcy są też zobowiązani uprzedzać widzów o charakterze audycji w zapowiedziach i bezpośrednio przed emisją oraz do opracowania wewnętrznych zasad kwalifikowania takich audycji do emisji. źródło: NKJP: Marta Wołkowycka: Przemoc w telewizji, Gazeta Wyborcza, 1997-01-17
	[...] nierzadko zostawał na noc w hotelu, by uniknąć wędrówek po mieście po zmroku. Pamiętał, by za każdym razem uprzedzać przez umyślnego żonę, że nie wróci na kolację. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000
	Przez cztery lata nigdy się nie bałem. Nigdy nie wyrywali nas do odpowiedzi, nie pytali przy tablicy. Zawsze byliśmy uprzedzani o sprawdzianach. Pytali nas indywidualnie, po zajęciach i w nieskończoność można było poprawiać dwóje. źródło: NKJP: Jacek Hugo-Bader: Krystyna Starczewska, Gazeta Wyborcza - Wysokie Obcasy nr 22, 1999-08-28

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uprzedzałem +(e)m uprzedzał	uprzedzałam +(e)m uprzedzała	uprzedzałom +(e)m uprzedzało	uprzedzaliśmy +(e)śmy uprzedzali	uprzedzałyśmy +(e)śmy uprzedzały
2 os.	uprzedzałeś +(e)ś uprzedzał	uprzedzałaś +(e)ś uprzedzała	uprzedzałoś +(e)ś uprzedzało	uprzedzaliście +(e)ście uprzedzali	uprzedzałyście +(e)ście uprzedzały
3 os.	uprzedzał	uprzedzała	uprzedzało	uprzedzali	uprzedzały

bezosobnik: uprzedzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę uprzedzał będę uprzedzać	będę uprzedzała będę uprzedzać	będę uprzedzało będę uprzedzać	będziemy uprzedzali będziemy uprzedzać	będziemy uprzedzały będziemy uprzedzać
2 os.	będziesz uprzedzał będziesz uprzedzać	będziesz uprzedzała będziesz uprzedzać	będziesz uprzedzało będziesz uprzedzać	będziecie uprzedzali będziecie uprzedzać	będziecie uprzedzały będziecie uprzedzać
3 os.	będzie uprzedzał będzie uprzedzać	będzie uprzedzała będzie uprzedzać	będzie uprzedzało będzie uprzedzać	będą uprzedzali będą uprzedzać	będą uprzedzały będą uprzedzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uprzedzajmy
2 os.	uprzedzaj	uprzedzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uprzedzałbym bym uprzedzał	uprzedzałabym bym uprzedzała	uprzedzałobym bym uprzedzało	uprzedzalibyśmy byśmy uprzedzali	uprzedzałybyśmy byśmy uprzedzały
2 os.	uprzedzałbyś byś uprzedzał	uprzedzałabyś byś uprzedzała	uprzedzałobyś byś uprzedzało	uprzedzalibyście byście uprzedzali	uprzedzałybyście byście uprzedzały
3 os.	uprzedzałby by uprzedzał	uprzedzałaby by uprzedzała	uprzedzałoby by uprzedzało	uprzedzaliby by uprzedzali	uprzedzałyby by uprzedzały

bezosobnik: uprzedzano by

bezokolicznik: uprzedzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: uprzedzając

gerundium: uprzedzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: uprzedzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: uprzedzany

odpowiednik aspektowy: uprzedzić

Zob. uprzedzić