anonsować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. informować o czymś, co już jest lub dzieje się

[anõsować] lub [anonsować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Oprócz stereotypów rodzice walczą z krawężnikami i schodami, których nie są w stanie pokonać, prowadząc wózki. To jeden z częściej anonsowanych problemów rodzicielstwa w Polsce. źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Konkurs Mama, tata – pierwsze lata rozstrzygnięty!, Polityka, 2007-09-29
	Przyjęto tu zasadę, że każdy artykuł ma stałe miejsce ekspozycji w sali sprzedażowej, a każdy asortyment jest anonsowany wyraźnymi polskimi napisami z podaniem skróconej charakterystyki użytkowej i ceny. źródło: NKJP: Nasi koledzy, Poradnik Sprzedawcy Żywności nr 6, 1973
	Na przykład witryna internetowa serialu „Wszystkie pieniądze świata” pokrótce anonsuje nam postacie, aktorów i wybór zdjęć, a nawet odpis scenariusza, z tym, że to samo można obejrzeć... w telewizji. źródło: NKJP: Tomasz Kłodziński: Pilotem i myszką, Enter nr 2, 2000
	Odkrywałem cienie ostrych, gotyckich liter pod pyzatymi napisami, anonsującymi gospody ludowe, szewskie i krawieckie spółdzielnie imienia Samuela Engla i Naftalego Botwina. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	anonsowałem +(e)m anonsował	anonsowałam +(e)m anonsowała	anonsowałom +(e)m anonsowało	anonsowaliśmy +(e)śmy anonsowali	anonsowałyśmy +(e)śmy anonsowały
2 os.	anonsowałeś +(e)ś anonsował	anonsowałaś +(e)ś anonsowała	anonsowałoś +(e)ś anonsowało	anonsowaliście +(e)ście anonsowali	anonsowałyście +(e)ście anonsowały
3 os.	anonsował	anonsowała	anonsowało	anonsowali	anonsowały

bezosobnik: anonsowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę anonsował będę anonsować	będę anonsowała będę anonsować	będę anonsowało będę anonsować	będziemy anonsowali będziemy anonsować	będziemy anonsowały będziemy anonsować
2 os.	będziesz anonsował będziesz anonsować	będziesz anonsowała będziesz anonsować	będziesz anonsowało będziesz anonsować	będziecie anonsowali będziecie anonsować	będziecie anonsowały będziecie anonsować
3 os.	będzie anonsował będzie anonsować	będzie anonsowała będzie anonsować	będzie anonsowało będzie anonsować	będą anonsowali będą anonsować	będą anonsowały będą anonsować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		anonsujmy
2 os.	anonsuj	anonsujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	anonsowałbym bym anonsował	anonsowałabym bym anonsowała	anonsowałobym bym anonsowało	anonsowalibyśmy byśmy anonsowali	anonsowałybyśmy byśmy anonsowały
2 os.	anonsowałbyś byś anonsował	anonsowałabyś byś anonsowała	anonsowałobyś byś anonsowało	anonsowalibyście byście anonsowali	anonsowałybyście byście anonsowały
3 os.	anonsowałby by anonsował	anonsowałaby by anonsowała	anonsowałoby by anonsowało	anonsowaliby by anonsowali	anonsowałyby by anonsowały

bezosobnik: anonsowano by

bezokolicznik: anonsować

imiesłów przysłówkowy współczesny: anonsując

gerundium: anonsowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: anonsujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: anonsowany

odpowiednik aspektowy: zaanonsować

+

anonsować

+

CO

fr. annoncer

Zob. anons