imbir

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.c przyprawa

  • 1.c

    przyprawa o aromatycznym, korzennym zapachu i ostrym smaku, otrzymywana z suszonych kłączy imbiru - rośliny
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    przyprawy, smaki

    • mielony, sproszkowany imbir
    • imbir i goździki, imbir i gałka muszkatołowa
    • łyżeczka, szczypta imbiru
    • drażetki, tabletki; ciastka, pierniczki, herbata, wino z imbirem
  • Potrawę podajemy z sosem. Łączymy ze sobą 1 kubeczek jogurtu i przyprawy, w ulubionych proporcjach: sól, sól selerową, mielony zielony pieprz, szczyptę imbiru oraz 3 łyżki siekanych świeżych ziół: pietruszki, koperku, szczypiorku, szałwii, rozmarynu.

    źródło: NKJP: (ag): Przepisy na karnawałowe potrawy, Express Ilustrowany, 2002-01-05

    Wymieszać zmielone przyprawy: - 3/4 łyżeczki goździków - 1/2 łyżeczki imbiru, łyżeczkę cynamonu - 1/2 łyżeczki wanilii - 2-3 łyżki cukru - 1/2 szklanki sody oczyszczonej, 1/2 porcji mieszanki wsypać do wanny i na to wlewać wodę do kąpieli.

    źródło: NKJP: Zbigniew Ogrodnik: Potencjalne porady czyli Wszystko o afrodyzjakach. Cz. 1, 2005

    Sięgając po leki roślinne należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych lub z przeciwwskazaniami do stosowania niektórych preparatów. Na przykład po spożyciu tabletek z imbirem może pojawić się zgaga i nie powinny z tej kuracji korzystać osoby z kamicą żółciową ani kobiety w ciąży.

    źródło: NKJP: Paweł Walewski: Ziołowa apteka, Polityka, 2009-04-04

    [...] imbir i kminek — wpłyną na dokrwienie mózgu i zdolności twórcze

    źródło: NKJP: Hubi: Studenckie menu - uczelnia, Magazyn Puls Studenta, 21, 2000-04

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. imbir
    imbiry
    D. imbiru
    imbirów
    C. imbirowi
    imbirom
    B. imbir
    imbiry
    N. imbirem
    imbirami
    Ms. imbirze
    imbirach
    W. imbirze
    imbiry

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • śr.-w.-niem. imbër, ing(e)bër, ing(e)wër

    z łac. gingiber, zingiber

    Z gr.  zingíberis , a dalej pochodzenia orientalnego.