dopraszać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osiągać zamierzony rezultat, uporczywie domagając się lub prosząc

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Zabrzanin nie ma już więcej sił dopraszać się w spółce [...] administrującej budynkiem jakiegokolwiek remontu swojego mieszkania i klatki schodowej. źródło: NKJP: Waldemar Grudzień: Trzymamy za słowo!, Dziennik Zachodni, 2002-11-29
	Uwierzę w bezrobocie, biedę i powstanie dopiero wtedy, gdy na moim beskidzkim odludziu chętni do kopania ogródka lub przywiezienia drewna z lasu sami będą pukać do drzwi, a nie będę się musiał dopraszać o taką przysługę u zapracowanych właścicieli świeżo otynkowanych domów i właśnie zakupionych samochodów. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Ameryka Europy, Wprost, nr 7/11, 1999
	Z uwagi na powszechne ubóstwo dopraszają się od radnych i zgromadzenia wspólników „umiaru w domaganiu się zwiększenia wskaźnika ściągalności”, ale jednocześnie zapowiadają, że „w 2001 roku do sądu skierowano 165 spraw, w roku 2002 będzie ich więcej”. źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Gdzie ten basen?, Gazeta Wrocławska, 2002-04-08
	Dopraszał się matki, aby mu kupiła tiubietejkę, tak mu się spodobała ta uzbecka czapeczka [...]. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	- Jak mu mówię, że idę na cmentarz do Marioli, to kładzie się i spokojnie czeka - opowiada o swoim psie Barym pani Wanda. - Gdy wychodzę gdzie indziej, to doprasza się, żeby go wziąć. źródło: NKJP: Marcin Gąsiorowski: Miała zostać chirurgiem..., Gazeta Wrocławska, 2001-05-29

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopraszałem się +(e)m się dopraszał	dopraszałam się +(e)m się dopraszała	dopraszałom się +(e)m się dopraszało	dopraszaliśmy się +(e)śmy się dopraszali	dopraszałyśmy się +(e)śmy się dopraszały
2 os.	dopraszałeś się +(e)ś się dopraszał	dopraszałaś się +(e)ś się dopraszała	dopraszałoś się +(e)ś się dopraszało	dopraszaliście się +(e)ście się dopraszali	dopraszałyście się +(e)ście się dopraszały
3 os.	dopraszał się	dopraszała się	dopraszało się	dopraszali się	dopraszały się

bezosobnik: dopraszano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dopraszał będę się dopraszać	będę się dopraszała będę się dopraszać	będę się dopraszało będę się dopraszać	będziemy się dopraszali będziemy się dopraszać	będziemy się dopraszały będziemy się dopraszać
2 os.	będziesz się dopraszał będziesz się dopraszać	będziesz się dopraszała będziesz się dopraszać	będziesz się dopraszało będziesz się dopraszać	będziecie się dopraszali będziecie się dopraszać	będziecie się dopraszały będziecie się dopraszać
3 os.	będzie się dopraszał będzie się dopraszać	będzie się dopraszała będzie się dopraszać	będzie się dopraszało będzie się dopraszać	będą się dopraszali będą się dopraszać	będą się dopraszały będą się dopraszać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopraszajmy się
2 os.	dopraszaj się	dopraszajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopraszałbym się bym się dopraszał	dopraszałabym się bym się dopraszała	dopraszałobym się bym się dopraszało	dopraszalibyśmy się byśmy się dopraszali	dopraszałybyśmy się byśmy się dopraszały
2 os.	dopraszałbyś się byś się dopraszał	dopraszałabyś się byś się dopraszała	dopraszałobyś się byś się dopraszało	dopraszalibyście się byście się dopraszali	dopraszałybyście się byście się dopraszały
3 os.	dopraszałby się by się dopraszał	dopraszałaby się by się dopraszała	dopraszałoby się by się dopraszało	dopraszaliby się by się dopraszali	dopraszałyby się by się dopraszały

bezosobnik: dopraszano by się

bezokolicznik: dopraszać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dopraszając się

gerundium: dopraszanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dopraszający się

odpowiednik aspektowy: doprosić się

Zob. prosić