głosić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. uważać się za kogoś i rozpowszechniać to twierdzenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Polacy zdawali sobie sprawę, że państwo, którego połowę terytorium zamieszkiwali ludzie innej narodowości i innego wyznania, trudne będzie do utrzymania. Zwłaszcza że na wschodzie rosła w potęgę Moskwa, która głosiła się spadkobiercą Rusi Kijowskiej i pretendowała do centralnego ośrodka prawosławia. źródło: NKJP: J. Huńka: Szalony z nienawiści, Gazeta Wyborcza, 1995-10-12
	W jawnej niezgodzie z faktami głosił się zwycięzcą, z uporem dowodził, że dyplomacja polska odniosła sukces, że wzmocniony został sojusz z Francją (poprzez nadanie mu wielostronnego kontekstu), jak też zapoczątkowany proces odprężenia także na wschodnich granicach Niemiec. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Choć Lenin głosił się przywódcą proletariatu (a więc klasy w tamtych czasach ubogiej), jego myśl nie obracała się nigdy wokół doli biednych i poprawy ich życia, lecz wokół problemu siły i władzy. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008
	Waldemar Łysiak głosi się bonapartystą. źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Juble buble, Polityka, 2009-01-03
	- Widzi pan - przerywa mi - fakt tego politycznego terroru oburza każdego prawego człowieka, stajemy przed aktem zbrodniczym, perfidnym, do którego doprowadzili ludzie głoszący się obrońcami rodziny i religii, mający rzekomo doprowadzić do odnowy moralnej. źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	głosiłem się +(e)m się głosił	głosiłam się +(e)m się głosiła	głosiłom się +(e)m się głosiło	głosiliśmy się +(e)śmy się głosili	głosiłyśmy się +(e)śmy się głosiły
2 os.	głosiłeś się +(e)ś się głosił	głosiłaś się +(e)ś się głosiła	głosiłoś się +(e)ś się głosiło	głosiliście się +(e)ście się głosili	głosiłyście się +(e)ście się głosiły
3 os.	głosił się	głosiła się	głosiło się	głosili się	głosiły się

bezosobnik: głoszono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się głosił będę się głosić	będę się głosiła będę się głosić	będę się głosiło będę się głosić	będziemy się głosili będziemy się głosić	będziemy się głosiły będziemy się głosić
2 os.	będziesz się głosił będziesz się głosić	będziesz się głosiła będziesz się głosić	będziesz się głosiło będziesz się głosić	będziecie się głosili będziecie się głosić	będziecie się głosiły będziecie się głosić
3 os.	będzie się głosił będzie się głosić	będzie się głosiła będzie się głosić	będzie się głosiło będzie się głosić	będą się głosili będą się głosić	będą się głosiły będą się głosić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		głośmy się
2 os.	głoś się	głoście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	głosiłbym się bym się głosił	głosiłabym się bym się głosiła	głosiłobym się bym się głosiło	głosilibyśmy się byśmy się głosili	głosiłybyśmy się byśmy się głosiły
2 os.	głosiłbyś się byś się głosił	głosiłabyś się byś się głosiła	głosiłobyś się byś się głosiło	głosilibyście się byście się głosili	głosiłybyście się byście się głosiły
3 os.	głosiłby się by się głosił	głosiłaby się by się głosiła	głosiłoby się by się głosiło	głosiliby się by się głosili	głosiłyby się by się głosiły

bezosobnik: głoszono by się

bezokolicznik: głosić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: głosząc się

gerundium: głoszenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: głoszący się

+

głosić się

+

KIM

Zob. głosić