huzar
-
żołnierz lekkiej jazdy, powstałej na Węgrzech w XV w., a potem od XVII w. też w innych krajach, uzbrojony i ubrany na sposób węgierski
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: żołnierz
-
- austriacki, cesarski, polski, pruski, węgierski huzar
- huzarzy i dragoni, huzarzy i kozacy
- czapka, mundur, strój, szable; eskorta huzara; kapitan, major, oficer, pułkownik; oddział, pułk, regiment, szwadron; rotmistrz; uzbrojenie huzarów
-
Pieczystym dzielił Tomasz Klauza, który na festynie w Gizałkach wystąpił w mundurze huzara Księstwa Warszawskiego.
źródło: NKJP: KUCZ: Europa nad Prosną, Gazeta Poznańska, 2002-07-01
Niezachwiane bagnety Polaków wstrzymały huzarów i kozaków, ogień ich szeregów zmusił tamtych do cofnięcia się.
źródło: NKJP: Sławomir Leśniewski: Piekielni jeźdźcy, Polityka, 2007-04-07
Trwała wojna siedmioletnia, gdy w połowie sierpnia 1761 roku grupa pruskich huzarów, stanowiąca rutynowy patrol dalekiego rozpoznania, wyruszyła na rekonesans z Bolesławca.
źródło: NKJP: Bernard Łętowski: Huzarski skok, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-05-12
[...] ułani galicyjscy zaprzyjaźnili się z huzarami węgierskimi z cesarsko - królewskiej armii, która walczyła z Napoleonem.
źródło: NKJP: Andrzej Plęs: Bratanek w Dębicy, Gazeta Krakowska, 2003-05-14
Oddziały huzarów tworzono w Polsce także w drugiej połowie XVII w. Funkcjonowały one do czasów Księstwa Warszawskiego, a ostatnie dwa pułki polskich huzarów walczyły do roku 1813. W drugiej połowie XIX w. w Rzeszowie i Łańcucie stacjonowały oddziały huzarów austro-węgierskich.
źródło: NKJP: Bliżsi niż się wydaje, Dziennik Polski, 2002-04-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. huzar
huzarzy
ndepr huzary
depr D. huzara
huzarów
C. huzarowi
huzarom
B. huzara
huzarów
N. huzarem
huzarami
Ms. huzarze
huzarach
W. huzarze
huzarzy
ndepr huzary
depr -
niem. Husar
z węg. huszár
Por. husarz
W postaci husar