strząść - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować mimowolne, gwałtowne ruchy kogoś lub czegoś, pogarszając kondycję tego kogoś albo czegoś

[stsząść] lub pot. [sczsząść], lub pot. [szczsząść]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Niedostosowanie stroju dało znać podczas 20-minutowego podjazdu na górną stację wyciągu. Trochę mnie strzęsło.

źródło: Internet: janbar.jgora.pl

Skoro się podniesie, należy ostrożnie wstawić do gorącego pieca na trzy kwadranse, aby nie strząść. Forma powinna być tak wysoka, jak arkusz papieru.

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Baby, babki, babeczki, Dziennik Polski, 2005-03-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strząsłem +(e)m strząsł	strzęsłam +(e)m strzęsła	strzęsłom +(e)m strzęsło	strzęśliśmy +(e)śmy strzęśli	strzęsłyśmy +(e)śmy strzęsły
2 os.	strząsłeś +(e)ś strząsł	strzęsłaś +(e)ś strzęsła	strzęsłoś +(e)ś strzęsło	strzęśliście +(e)ście strzęśli	strzęsłyście +(e)ście strzęsły
3 os.	strząsł	strzęsła	strzęsło	strzęśli	strzęsły

bezosobnik: strzęsiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strząśmy strzęśmy
2 os.	strząś strzęś	strząście strzęście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strząsłbym bym strząsł	strzęsłabym bym strzęsła	strzęsłobym bym strzęsło	strzęślibyśmy byśmy strzęśli	strzęsłybyśmy byśmy strzęsły
2 os.	strząsłbyś byś strząsł	strzęsłabyś byś strzęsła	strzęsłobyś byś strzęsło	strzęślibyście byście strzęśli	strzęsłybyście byście strzęsły
3 os.	strząsłby by strząsł	strzęsłaby by strzęsła	strzęsłoby by strzęsło	strzęśliby by strzęśli	strzęsłyby by strzęsły

bezosobnik: strzęsiono by

bezokolicznik: strząść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: strząsłszy

gerundium: strzęsienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: strzęsiony

odpowiedniki aspektowe: strząsać , strząchać

+

strząść

+

KOGO/CO

Zob. trząść