-
2.
obszerna praca naukowa omawiająca w wyczerpujący sposób określone zagadnienie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
- uczona rozprawa; rozprawa doktorska, habilitacyjna; rozprawy naukowe; filozoficzne, teologiczne
- rozprawa filozofa, historyka, językoznawcy...
- rozprawy i artykuły, rozprawy i studia; książki i rozprawy
- autor, promotor, recenzent rozprawy
- napisać, przygotować; obronić rozprawę
-
Pierwsza poważna rozprawa polskiego autora o Diltheyu — studium Zygmunta Łempickiego — pojawiła się u schyłku okresu, a więc na formowanie się młodopolskiej krytyki nie mogła już mieć wpływu.
źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
W [...] erudycyjnych rozprawach budował on niemal z niczego zręby polskiej wiedzy historycznej [...]
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozprawa
rozprawy
D. rozprawy
rozpraw
C. rozprawie
rozprawom
B. rozprawę
rozprawy
N. rozprawą
rozprawami
Ms. rozprawie
rozprawach
W. rozprawo
rozprawy
-
ogsł. *orz-prava
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego rozprawić / rozprawiać; zob prawić