poćwiartować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

podzielić na ćwierci lub duże kawałki, używając ostrego narzędzia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

hiperonimy:

podzielić

	Mądry rzeźnik poćwiartuje półtusze dokładnie według instrukcji. źródło: NKJP: Internet
	[...] dostałem do montażu zdjęcia operacyjne policji z morderstwa szesnastoletniego chłopca, którego oprawca poćwiartował na kawałki. źródło: NKJP: Stworzony dla rozrywki, Dziennik Polski, 2008-12-27
	[...] dwaj Papuasi poćwiartowali bambusowymi nożami świnię ofiarowaną im przez podróżników, nawet nie oskrobując jej z błota. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965
	[...] syn potrafił zabić matkę, poćwiartować zwłoki i zakopać je w gnojowisku. źródło: NKJP: Katarzyna Kęsicka: Zamiast więzienia, Gazeta Wyborcza, 1996-04-02
	Starsi państwo zjawili się bez przepustek wymaganych przez władzę, za to z przedwojennymi tekturowymi walizkami. Przywieźli poćwiartowaną świnię, mąkę, smalec w słoikach i inne dobra źródło: NKJP: Wojciech Markiewicz: Stan wigilijny, Polityka, 2006-12-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poćwiartowałem +(e)m poćwiartował	poćwiartowałam +(e)m poćwiartowała	poćwiartowałom +(e)m poćwiartowało	poćwiartowaliśmy +(e)śmy poćwiartowali	poćwiartowałyśmy +(e)śmy poćwiartowały
2 os.	poćwiartowałeś +(e)ś poćwiartował	poćwiartowałaś +(e)ś poćwiartowała	poćwiartowałoś +(e)ś poćwiartowało	poćwiartowaliście +(e)ście poćwiartowali	poćwiartowałyście +(e)ście poćwiartowały
3 os.	poćwiartował	poćwiartowała	poćwiartowało	poćwiartowali	poćwiartowały

bezosobnik: poćwiartowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poćwiartujmy
2 os.	poćwiartuj	poćwiartujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poćwiartowałbym bym poćwiartował	poćwiartowałabym bym poćwiartowała	poćwiartowałobym bym poćwiartowało	poćwiartowalibyśmy byśmy poćwiartowali	poćwiartowałybyśmy byśmy poćwiartowały
2 os.	poćwiartowałbyś byś poćwiartował	poćwiartowałabyś byś poćwiartowała	poćwiartowałobyś byś poćwiartowało	poćwiartowalibyście byście poćwiartowali	poćwiartowałybyście byście poćwiartowały
3 os.	poćwiartowałby by poćwiartował	poćwiartowałaby by poćwiartowała	poćwiartowałoby by poćwiartowało	poćwiartowaliby by poćwiartowali	poćwiartowałyby by poćwiartowały

bezosobnik: poćwiartowano by

bezokolicznik: poćwiartować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poćwiartowawszy

gerundium: poćwiartowanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: poćwiartowany

odpowiednik aspektowy: ćwiartować

Inne uwagi

Zwykle imb

	+	poćwiartować	+	KOGO/CO + (na CO)
	+	poćwiartować	+	KOGO/CO + (CZYM)

Zob. ćwiartować