-
1.
przest. niewielkich rozmiarów kartka, zapisana lub zadrukowana bardzo małymi literami, zawierająca najważniejszą wiedzę z danego tematu, służąca nieprzygotowanemu uczniowi lub studentowi do ukradkowego i nieuczciwego zaglądania w celu uzyskania wiedzy umożliwiającej zdanie egzaminu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- Pierwszy raz Jola dostała czwórkę z matematyki. Uśmiechnąłem się skromnie. W domu przygotowałem Joli obszerną ściągaczkę, którą sprytnie wykorzystała na klasówce.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Czasem chłopcy mieli między palcami ukryte ściągaczki, nieraz znów całe zadania wypisane atramentem na dłoni.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
Nikt mi tu nie poda ręki, nikt nie podpowie, nikt w porę nie podrzuci ściągaczki, nie podsunie książki otwartej, gdzie trzeba.
źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ściągaczka
ściągaczki
D. ściągaczki
ściągaczek
C. ściągaczce
ściągaczkom
B. ściągaczkę
ściągaczki
N. ściągaczką
ściągaczkami
Ms. ściągaczce
ściągaczkach
W. ściągaczko
ściągaczki
-
Od: ściągać ; zob. ciągnąć