kipieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.a

książk. doznawać silnie jakiegoś uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

kipieć agresją, gniewem, irytacją, wściekłością, złością; humorem, radością, szczęściem
kipieć z wściekłości, ze złości

	[...] jeden rzut oka na twarz Kosmy Szczęściarza sprawił, że wszyscy zamilkli; ta twarz była sino-żółta ze złości! Kosma kipiał. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	Kiedy przelatywał w okolicach trzeciego piętra, kipiał radością, krzycząc wesoło, że zostały mu tylko dwa piętra do ukochanej ziemi. źródło: NKJP: Wprost, 1998, nr 1
	Słyszałeś, że nadkomisarz Pater ma znajomości w brukowcach, które tylko czekają na takie zdjęcia. [...] - Banasiuk aż kipiał z wściekłości. źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
	Musiała daleko poza sobą pozostawić emocje, którymi niegdyś kipiała - złość, urazę, lecz także radość, śmiech i podniecenie. Teraz była prawie nieprzytomna z przerażenia. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: kipiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kipiał będę kipieć	będę kipiała będę kipieć	będę kipiało będę kipieć	będziemy kipieli będziemy kipieć	będziemy kipiały będziemy kipieć
2 os.	będziesz kipiał będziesz kipieć	będziesz kipiała będziesz kipieć	będziesz kipiało będziesz kipieć	będziecie kipieli będziecie kipieć	będziecie kipiały będziecie kipieć
3 os.	będzie kipiał będzie kipieć	będzie kipiała będzie kipieć	będzie kipiało będzie kipieć	będą kipieli będą kipieć	będą kipiały będą kipieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kipmy
2 os.	kip	kipcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kipiałbym bym kipiał	kipiałabym bym kipiała	kipiałobym bym kipiało	kipielibyśmy byśmy kipieli	kipiałybyśmy byśmy kipiały
2 os.	kipiałbyś byś kipiał	kipiałabyś byś kipiała	kipiałobyś byś kipiało	kipielibyście byście kipieli	kipiałybyście byście kipiały
3 os.	kipiałby by kipiał	kipiałaby by kipiała	kipiałoby by kipiało	kipieliby by kipieli	kipiałyby by kipiały

bezosobnik: kipiano by

bezokolicznik: kipieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: kipiąc

gerundium: kipienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kipiący

Rz_osobowy	+	kipieć	+	CZYM
Rz_osobowy	+	kipieć	+	z CZEGO

psł. *kypěti 'kipieć, wrzeć, kotłować się'