wyssać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. pozbawić się czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Puste laski wyssały się ze wszystkiego.

źródło: Internet: tekstowo.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyssałem się +(e)m się wyssał	wyssałam się +(e)m się wyssała	wyssałom się +(e)m się wyssało	wyssaliśmy się +(e)śmy się wyssali	wyssałyśmy się +(e)śmy się wyssały
2 os.	wyssałeś się +(e)ś się wyssał	wyssałaś się +(e)ś się wyssała	wyssałoś się +(e)ś się wyssało	wyssaliście się +(e)ście się wyssali	wyssałyście się +(e)ście się wyssały
3 os.	wyssał się	wyssała się	wyssało się	wyssali się	wyssały się

bezosobnik: wyssano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyssijmy się
2 os.	wyssij się	wyssijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyssałbym się bym się wyssał	wyssałabym się bym się wyssała	wyssałobym się bym się wyssało	wyssalibyśmy się byśmy się wyssali	wyssałybyśmy się byśmy się wyssały
2 os.	wyssałbyś się byś się wyssał	wyssałabyś się byś się wyssała	wyssałobyś się byś się wyssało	wyssalibyście się byście się wyssali	wyssałybyście się byście się wyssały
3 os.	wyssałby się by się wyssał	wyssałaby się by się wyssała	wyssałoby się by się wyssało	wyssaliby się by się wyssali	wyssałyby się by się wyssały

bezosobnik: wyssano by się

bezokolicznik: wyssać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyssawszy się

gerundium: wyssanie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

wyssać się

+

z CZEGO

Zob. ssać (pierś)