-
1.
pot. żart. osoba lecząca chorych lub opiekująca się nimi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
osoby związane z leczeniem -
Mojego ojca operował jakiś łapiduch na praktyce pod „nadzorem” łapiducha z uprawnieniami.
źródło: NKJP: Internet
Obok biegły dwa łapiduchy transportujące nosze z Grążlem; jego owinięta bandażami noga dyndała w powietrzu.
źródło: NKJP: Robert Urbański, Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
Łapiducha zgubiła zachłanność - chciał koperty od wszystkich, nawet od tych kobiecin, którym legalnie zabieg odrobaczenia się należał.
źródło: NKJP: Internet
– Faktycznie, robi się nerwowo. Ludzie zaczynają patrzeć łapiduchom na ręce. Niektórzy podejrzewają, że lekarze odbębniają robotę, by okazać swoje niezadowolenie – twierdzi pan Franciszek, jeden z pacjentów leżących na neurologii.
źródło: NKJP: (AWU): Strajk trwa, pacjent czeka, Dziennik Łódzki, 2006-05-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. łapiduch
łapiduchowie
ndepr łapiduchy
depr D. łapiducha
łapiduchów
C. łapiduchowi
łapiduchom
B. łapiducha
łapiduchów
N. łapiduchem
łapiduchami
Ms. łapiduchu
łapiduchach
W. łapiduchu
łapiduchowie
ndepr łapiduchy
depr -
Zob. łapać, duch.