monofizytyzm
-
rel. doktryna religijna głosząca, że natura Chrystusa jest wyłącznie boska, ponieważ jego natura ludzka została przez nią zdominowana
-
Ms. lp wymawiany: [monofizytyźmie] lub [monofizytyzmie].
-
[monofizytysm] lub [monofizytyzm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- zwolennik monofizytyzmu
- potępić monofizytyzm
-
[...] W połowie stulecia pojawił się niejaki Eutychos, a z nim monofizytyzm. Ten z kolei nawiązywał do doketyzmu, głoszącego, że zgromadzonym na Golgocie jedynie wydawało się, iż widzą śmierć Boga. Jezus miał bowiem tylko ciało pozorne.
źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
Sobór Chalcedoński potępił monofizytyzm i przyjął za obowiązujący dogmat naukę dyofizycką. Zgodnie z tą doktryną Jezus miał dwie natury: ludzką i boską. Koptowie jednak nie chcieli zrezygnować z monofizytyzmu. Stąd ich odłączenie się od Rzymu.
źródło: NKJP: Krzysztof Niedałtowski, Witold Bock: Kawa z kardamonem dla Papieża, Dziennik Bałtycki, 2000-02-18
Ormianie polscy, wyznający dotąd monofizytyzm, zawarli z Kościołem katolickim unię, uznając zwierzchność papieża.
źródło: NKJP: Pierwsi na świecie, Dziennik Polski, 2001-05-15
Idzie tu najprawdopodobniej o związaną z monofizytyzmem naukę żyjącego w VI w. Juliana z Halikarnasu, wg której Ciało Chrystusa było nieśmiertelne.
źródło: Alina Brzóstkowska, Wincenty Swoboda: Testimonia najdawniejszych dziejów Słowian: Pisarze z VIII-XII wieku, 1997 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. monofizytyzm
monofizytyzmy
D. monofizytyzmu
monofizytyzmów
C. monofizytyzmowi
monofizytyzmom
B. monofizytyzm
monofizytyzmy
N. monofizytyzmem
monofizytyzmami
Ms. monofizytyzmie
monofizytyzmach
W. monofizytyzmie
monofizytyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. monophysitism
fr. monophysisme
niem. Monophysitismus
z gr. mónē phýsis 'jedyna natura'