-
1.
kultur. kierunek artystyczny postulujący odejście twórców od reguł logicznego myślenia i naśladowania świata zewnętrznego na rzecz swobodnego działania wyobraźni inspirowanej marzeniami sennymi i podświadomością -
Ms. lp wymawiany: [nadrealiźmie] lub [nadrealizmie].
-
[nadrealism] lub [nadrealizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
synonimy: surrealizm
-
- prekursor, teoretyk nadrealizmu
-
Teoretyk nadrealizmu, André Breton, wydał w r. 1924 manifest, który głosił m.in.: „Wierzę, że dwa tak na pozór sprzeczne stany, jak sen i jawa, stopią się kiedyś w rzeczywistość absolutną - jak kto woli - w nadrzeczywistość...”.
źródło: NKJP: Galeria stulecia: Dziennik Polski, 2000-12-29
Jest to malarstwo indywidualne, autonomiczne - powstaje sztuka zjawiskowa, sytuująca się gdzieś na granicy nadrealizmu i malarstwa metafizycznego.
źródło: NKJP: Tadeusz Skutnik: Sztuka wtedy nieobojętna, Dziennik Bałtycki, 2010-05-20
Opowiadanie ma mieć nie więcej niż 7 tys. znaków, [...]autorzy mają zostawić na boku wszystkie ciągoty do science fiction, fantasy i nadrealizmu.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Opowiadania pod dyktando, Polityka, 2005-03-26
Żywiołem artystki jest poetyka nadrealizmu. Jej świat wyłania się ze skupionego patrzenia wewnątrz siebie.
źródło: NKJP: Galeria rzeźby, Gazeta Wyborcza, 1992-12-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nadrealizm
nadrealizmy
D. nadrealizmu
nadrealizmów
C. nadrealizmowi
nadrealizmom
B. nadrealizm
nadrealizmy
N. nadrealizmem
nadrealizmami
Ms. nadrealizmie
nadrealizmach
W. nadrealizmie
nadrealizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. surrealism
fr. surréalisme
niem. Surrealismus
Od: realizm