oberwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zostać pobitym lub uderzonym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Kobiety koncentrowały się na zagadnieniach praktycznych: [...] gdzie przenieść pieniądze. Kiedy raz odważyłem się wtrącić do rozmowy z sugestią, żeby po prostu złożyć je w banku, oberwałem od mamy ścierką w łeb za wymądrzanie się. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Hokej to męska gra. Lepiej w konfliktowych sytuacjach używać pięści, jak oberwać kijem po własnych plecach albo twarzy [...]. źródło: NKJP: Jacek Portala: Teraz telewizja, Polska Głos Wielkopolski, 2005-03-04
	Koło samochodu, kilkadziesiąt metrów od domu, leżeli na ziemi zięć i jego czterej znajomi, którzy przyjechali po narzędzia. [...] Gdy próbowaliśmy wyjaśnić policjantom, że zdarzenie jest nieporozumieniem, oberwaliśmy pałami bojowymi. źródło: NKJP: R. Nadaj: Zażalenie na postanowienie prokuratury: Po incydencie w Szerominku, Tygodnik Ciechanowski, 2004-04-28
	[...] nawet tam oberwałem jakiegoś kopniaka i wpadłem za ogrodzenie na duży plac. źródło: NKJP: (AB): Stacja Oświęcim, Gazeta Krakowska, 2005-06-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oberwałem +(e)m oberwał	oberwałam +(e)m oberwała	oberwałom +(e)m oberwało	oberwaliśmy +(e)śmy oberwali	oberwałyśmy +(e)śmy oberwały
2 os.	oberwałeś +(e)ś oberwał	oberwałaś +(e)ś oberwała	oberwałoś +(e)ś oberwało	oberwaliście +(e)ście oberwali	oberwałyście +(e)ście oberwały
3 os.	oberwał	oberwała	oberwało	oberwali	oberwały

bezosobnik: oberwano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oberwijmy
2 os.	oberwij	oberwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oberwałbym bym oberwał	oberwałabym bym oberwała	oberwałobym bym oberwało	oberwalibyśmy byśmy oberwali	oberwałybyśmy byśmy oberwały
2 os.	oberwałbyś byś oberwał	oberwałabyś byś oberwała	oberwałobyś byś oberwało	oberwalibyście byście oberwali	oberwałybyście byście oberwały
3 os.	oberwałby by oberwał	oberwałaby by oberwała	oberwałoby by oberwało	oberwaliby by oberwali	oberwałyby by oberwały

bezosobnik: oberwano by

bezokolicznik: oberwać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oberwawszy

gerundium: oberwanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oberwany

odpowiednik aspektowy: obrywać

	+	oberwać	+	(CZYM) + (po CZYM \| w CO) + (od KOGO)
	+	oberwać	+	(CO)